ഇരുട്ടടി [ആനീ]

“നാളെ പോണമച്ഛാ, ഒരു ദിവസം കഴിഞ്ഞാ പരീക്ഷ. അവിടെ എന്റെ കൂട്ടുകാരിയുടെ വീട്ടിൽ നിന്ന് പഠിക്കാലോ, അതാ.”

നിള അവളുടെ തുടുത്ത ചുണ്ടുകളൊന്ന് വലത്തേക്ക് കോട്ടിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ഹ്മ്മ്, കുറച്ച് തിരക്കുണ്ട്, എന്നാലും മോളൊരു അത്യാവശ്യ കാര്യം പറയുമ്പോൾ എങ്ങനാ വേണ്ടെന്ന് പറയുവാ.. അച്ഛൻ കൂടെ വരാം.”

രാജശേഖരൻ അവളെ വാത്സല്യത്തോടെ നോക്കിയൊന്ന് ചിരിച്ചു.

“താങ്ക്സ് അച്ഛാ! അച്ഛൻ വന്നില്ലേൽ ഞാൻ പെട്ടേനെ, ആരുമില്ലാണ്ട് ഒറ്റക്ക് പോകണ്ടന്നാ ഏട്ടനും പറഞ്ഞെ.”

“ഹഹ.. താങ്ക്സൊന്നും വേണ്ട മോളെ. ട്രെയിൻ ടിക്കറ്റ് ബുക്ക്‌ ചെയ്തോ. അച്ഛൻ റെഡി!”

“ഓക്കേ..”

“അല്ല മോളേ, ഒരു സംശയം..”

രാജശേഖരൻ തിരിഞ്ഞു നടക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന നിളയെ വീണ്ടും വിളിച്ചു.

“എന്താ അച്ഛാ?”

നിള നെറ്റി ചെറുതായി ചുളിച്ചുകൊണ്ട് അയാളെ നോക്കി.

“മോളെ, അപ്പൊ ഞാനും കൂടി ആ കൂട്ടുകാരിയുടെ വീട്ടിൽ നിക്കണ്ടേ? അതു വേണ്ട, നമുക്ക് വല്ല റൂമും എടുത്താൽ പൊരേ?”

“വേണ്ടച്ഛാ, റൂമൊന്നും വേണ്ട. അവിടെ താമസിക്കാൻ വരുന്നുണ്ടെന്ന് ഒരു മാസം മുന്നേ ഞാനവളോട്‌ വിളിച്ച് പറഞ്ഞതാ. എല്ലാം അവള് റെഡിയാക്കിക്കാണും. പിന്നെ അവളും പരീക്ഷ എഴുതുന്നുണ്ടല്ലോ. പഠിച്ചതൊക്കെ രണ്ടുപേരും കൂടെ ഇരുന്ന് ചുമ്മാ ഒന്നും കൂടെ വായിച്ച് പഠിക്കണം, എന്നാലേ മനസ്സിൽ വരൂ..”

“ആ, അത് നല്ലതാ മോളെ.”

രാജശേഖരൻ അവളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.

“മ്മ്, എന്നാ ഞാനങ്ങോട്ട്‌ ചെല്ലട്ടെ അച്ഛാ, അടുക്കളയിൽ പണിയുണ്ട്.”