ഇരുട്ടടി [ആനീ]

“മോളെ, ഒന്ന് കുളത്തിൽ മുങ്ങിയപ്പോൾ തന്നെ നല്ല സുഖം! ഇപ്പളാ ഒരു ആശ്വാസം വന്നേ. മോളു വെണേൽ ചുമ്മാ ഒന്ന് കുളിച്ചോ, കൂട്ടുകാരി വരുമ്പോൾ വേണേൽ ഒന്നും കൂടെ കുളിക്കാലോ. ആ മുഷിപ്പങ്ങ് മാറട്ടെ..”

രാജശേഖരൻ തന്റെ മരുമോളുടെ കുളി കാണുവാനുള്ള ആർത്തിയോടെ അവളോട്‌ വീണ്ടും ചോദിച്ചു.

“ഇല്ലച്ഛാ, വേണ്ട. അവള് വരട്ടെ, എന്നിട്ടേ ഉള്ളു. തൽക്കാലം ഞാനൊന്ന് മുഖവും കാലും മാത്രം കഴികിക്കോളാം.”

നിളയുടെ മറുപടി കേട്ട് രാജശേഖരന്റെ മുഖം ഒന്നു വാടി. ഫ്ലാഷിന്റെ വെട്ടം അങ്ങോട്ടല്ലായിരുന്നതിനാൽ നിളയത് കണ്ടില്ല.

അയാളാ നനഞ്ഞ ബോക്സർ നന്നായി പിഴിഞ്ഞുകൊണ്ട് കയ്യിൽ ഇറുക്കി ചുരുട്ടിപ്പിടിച്ചു. ഒരു നെടുവീർപ്പോടെയാണ് അയാളത് ചെയ്തത്. ഈ സമയം നിള ചിന്തിച്ചത്,

‘പിന്നേ!.. അച്ഛൻ കുളിച്ചപ്പോൾ ആ നനവിൽ എല്ലാം താൻ നിഴലടിച്ചു കണ്ടതാ. ഇനി താൻ കൂടി കുളിച്ചാൽ അച്ഛൻ എവിടെയൊക്കെ ഫ്ലാഷടിച്ച് കാണുമെന്ന് ആർക്കറിയാം!.. ഹ്മ്മ്, വേണ്ടാത്ത പരുപാടിയൊന്നും വേണ്ട.. അവള് വന്നിട്ട് തന്നെ മതി കുളി!’ അങ്ങനെയാലോചിച്ച്‌ അവളൊന്ന് ആശ്വസിച്ചു.

“അച്ഛാ, കഴിഞ്ഞോ?”

“ആം.”

“എന്നാൽ ഇതൊക്കെ ഒന്ന് പിടിക്കാമോ? ഞാൻ അങ്ങോട്ടിറങ്ങി ഒന്ന് മുഖവും കാലും കഴുകട്ടെ.”

“മ്മ്, ഇങ്ങ് താ.”

രാജശേഖരൻ അവളുടെ കയ്യിൽ നിന്നും തന്റെ ബാക്കി ഡ്രെസ്സും ആ ഫോണും മേടിച്ചുകൊണ്ട് തന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു.

“മോളെ, പടവിൽ വഴുക്കലുണ്ട്. ഇറങ്ങുമ്പൊ സൂക്ഷിക്കണേ.”