ഇരുട്ടടി [ആനീ]

“വേണ്ടച്ഛാ, പിന്നെ മതി. അച്ഛൻ കുളിച്ചോ.”

“മ്മ്ം, എന്നാൽ പിന്നെ വേണ്ട. ഞാൻ കുളിക്കാം.”

രാജശേഖരന് തന്റെ ചൂണ്ടയിൽ മരുമകൾ കൊത്താത്തതു കൊണ്ട് ചെറിയ നിരാശ തോന്നിയെങ്കിലും അയാളത് പുറത്തു കാണിച്ചില്ല.

“അച്ഛനൊന്ന് മുങ്ങി വരട്ടെ. മോള് ലൈറ്റ് അങ്ങനെ തന്നെ പിടിച്ചോ ട്ടോ.”

“ആം.” നിള തലയാട്ടി.

രാജശേഖരൻ പയ്യെ കുളത്തിലേക്ക് ഇറങ്ങി. ഒന്ന് മുങ്ങി നിവർന്ന ശേഷം വീണ്ടും പടവിലേക്ക് കയറി വന്നു. നിളയുടെ കണ്ണുകൾ അറിയാതെ വീണ്ടും അയാളുടെ അരക്കെട്ടിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു. ആ പെരുംകുണ്ണയിലേക്ക്.. അതിപ്പോൾ ചെറുതായി തെളിഞ്ഞു കാണാം. എന്തോ ഒരു കറുത്ത പാമ്പ് പോലെ അതങ്ങനെ അച്ഛന്റെ നിക്കറിൽ ചുറ്റിപ്പറ്റി കിടക്കുന്നു..

‘അയ്യേ! ഞാൻ എന്തൊക്കെയാ ഈ നോക്കുന്നെ!.. ഒരു തവണ നോക്കിയത് അച്ഛൻ കണ്ടതല്ലേ.. ശ്ശേ!..’ അവൾക്ക് സ്വയം തന്നെ വെറുപ്പ് തോന്നി.

പിന്നെ ഫോൺ ഫ്ലാഷ് അച്ഛന്റെ നേരെ തന്നെ തെളിച്ചുകൊണ്ട് ആ കുളത്തിന്റെ വേറെ ഭാഗത്തേക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ട് ചുണ്ട് കടിച്ച് അവൾ നിന്നു.

ഇതിന്റെ ഇടയ്ക്ക് രാജശേഖരൻ തന്റെ മരുമകളെ നോക്കി മേലൊക്കെ ഒന്ന് തേച്ചുകൊണ്ട് വെള്ളത്തിലിറങ്ങി ഒന്നും കൂടെ മുങ്ങി. പിന്നെ വീണ്ടും പയ്യെ അവിടുന്ന് പടവുകൾ കേറി വന്ന് നിളയുടെ മുന്നിൽ നിന്നുകൊണ്ട് അവളുടെ കയ്യിലെ തന്റെ മുണ്ടിന്റെ ഒരു അറ്റമെടുത്തുകൊണ്ട് തല തോർത്തി. പിന്നെ ആ മുണ്ട് നിളയുടെ കയ്യിൽ നിന്നും വാങ്ങിച്ച് ഉടുത്തുകൊണ്ട് അടിയിൽ കൂടെ കൈ ഇട്ട് ആ നനഞ്ഞ ബോക്സർ വലിച്ച് താഴേക്ക് ഊരി എടുത്തുകൊണ്ട് പിഴിഞ്ഞു.