Posted by തന്റെ ചേട്ടന്മാർ നിലത്തു കിടക്കുന്നു. അനു മുകളിൽ നിന്നുകൊണ്ട് ആ കുഞ്ഞു പൂറിൽ വേഗത്തിൽ വിരലിടുന്നു. പെട്ടെന്ന് അതിൽ നിന്നും ഉറവ പൊട്ടിയോഴുകുന്നു. അത് കാൽ മുതൽ പൂറ് വരെ ഒരു തുള്ളി പോലും വിടാതെ ചേട്ടന്മാർ നക്കി വൃത്തിയാക്കുന്നു.
അനുവിന്റെ ശ്വാസഗതി വളരെ വേഗത്തിലാവുന്നു. അത് പതിയെ പൂർവസ്ഥിതിയിൽ എത്തുന്നു. അനു അല്പം കഴിഞ്ഞ് കണ്ണുകൾ തുറക്കുന്നു. ഇത്തവണ അവളുടെ മനസിനെ കീഴ്പ്പെടുത്തിയത് കുറ്റബോധം ആണ്. എന്തിന് ഇങ്ങനെ ഓർമിച്ചു എന്ന് ഓർത്ത് അവൾ സ്വയം പഴിച്ചു.
പെട്ടെന്ന് വാതിലിന്റെ വിടവിൽ നിന്ന് ഒരു നിഴൽ പോകുന്നത് കണ്ടു. അത് ആ വഴി പോയതാണോ അതോ ഇത്രയും നേരം അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നത് ആണോ. അത് തന്റെ മുറിയിലേക്ക് ഒളിഞ്ഞു നോക്കിയതാണോ അതോ കടന്നു പോയതാണോ. അനുവിന്റെ മനസ്സിൽ ഒരു അഗ്നിപ്പർവ്വതം പൊട്ടാറായി ഇരിക്കുന്നു. ഇനിയും ചേട്ടന്മാരിൽ ആരെങ്കിലും…?
അവരാണെങ്കിൽ തന്നെ തന്റെ മുറി കഴിഞ്ഞാണ് അവരുടേത്. അത് വലതു ഭാഗത്താണ്. ഈ നിഴൽ പോയത് ഇടത്തേക്കും. അനു വേഗം മുറി തുറന്ന് പുറത്തേക്ക് നോക്കി. താഴേക്ക് നോക്കിയ സെക്കൻഡിൽ തന്നെ അച്ഛനും അമ്മയും കിടക്കുന്ന മുറിയിലെ വാതിൽ അടയുന്നു. ലൈറ്റും….
അനുവിന്റെ മനസിലെ ഉത്തരമില്ലാത്ത ചോദ്യങ്ങൾക്ക് നീളം കൂടുന്നത് അവൾ അറിയുന്നു.
വമ്പിച്ച ഹൃദയമിടിപ്പോടെ അനു മുറിയിൽ കയറി വാതിൽ കുറ്റിയിട്ടു. ‘എന്നാലും ഈ നേരത്ത് ഇതാരാ എന്റെ മുറിയിൽ വന്ന് നോക്കാൻ… അതോ ഇനി എനിക്ക് തോന്നിയതാകുമോ…ഇനി അച്ഛൻ എങ്ങാനും… ശോ എന്തൊരു വൃത്തികെട്ട മനസാ എന്റേത്… ഇങ്ങനെയൊന്നും ചിന്തിക്കാനേ പാടില്ല.’
സ്വയം മനസിനെ സമാധാനിപ്പിക്കുക അല്ലാതെ ഇവിടെ മറ്റൊരു വഴിയില്ലെന്ന് അനുവിന് അറിയാമായിരുന്നു. അവൾ ഫോണിന്റെ ഡാറ്റാ ഓഫ് ചെയ്ത് കണ്ണുകളടച്ച് ഉറങ്ങുവാൻ കിടന്നു.