“ ഇനിയെന്താ കാമുകൻ്റെയും, കാമുകിയുടേയും പരിപാടി. ഞാനിവിടെ മണിയറ ഒരുക്കണോ..?”
അമ്മു, ഷീബയെ നന്നായിട്ടൊന്ന് കൊട്ടി.
ഷീബക്കത് മനസിലായി. അവൾ നിഖിലയുടെ ചന്തിയിൽ അമർത്തിയൊന്ന് നുള്ളി.
“എടീയെടീ… നീ വല്ലാതെയെന്നെ കളിയാക്കല്ലേ… ഞാനേ… നിൻ്റെ അമ്മയാ…”
“ഞാനൊന്നും പറയുന്നില്ലേ… എൻ്റെ സഹായം വല്ലതും വേണമെങ്കിൽ പറഞ്ഞാൽ മതി…”
ഷീബ ഒന്നുകൂടി അവളുടെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങിക്കിടന്നു. എന്നിട്ട് പതിയെ പറഞ്ഞു.
“എടി അമ്മൂ… ഒരു പ്രശ്നമുണ്ട്. ഇച്ചായൻ പറഞ്ഞത്.. നിന്നോട് പറഞ്ഞാൽ നീ ശരിയാക്കിത്തരാമെന്നാ…”
“എൻ്റീശ്വരാ… ഇച്ചായനോ… അത്രവരെയൊക്കെ എത്തിയോ. ഉം… നടക്കട്ടെ… ഞാനൊന്നും പറയുന്നില്ലേ…”
ഷീബ ചമ്മി നാറി. അറിയാതെ പറഞ്ഞ് പോയതാണ്. ഇനി ഇവൾ അതിൽ പിടിച്ച് തൂങ്ങും.
“ദേ… അമ്മൂ… നീ വല്യ ആള് കളിക്കല്ലേ…
ഞാനവനെ എനിക്കിഷ്ടമുള്ളത് വിളിക്കും… നീ ഞാൻ ചോദിച്ചത് പറ..”
“ അതല്ല… ഞാനൊന്ന് ഇച്ചായാ എന്ന് വിളിച്ചതിന് എന്നെ ചീത്ത പറഞ്ഞയാളാ അമ്മയുടെ ഈ ഇച്ചായൻ. അതൊന്ന് ഓർത്തതാണേ… ഏതായാലും അമ്മ പ്രശ്നം പറ…”
“എടീ.. രണ്ട് പ്രശ്നങ്ങളുണ്ട്… ഒന്ന്, ഈ വീട് ഇപ്പോ ആർക്കും വിൽക്കണ്ടെന്നാ ബെന്നി പറയുന്നത്… അപ്പോൾ ചന്ദ്രേട്ടനോട് നമ്മളെന്ത് പറയും… ചേന്ദ്രേട്ടൻ ഇനിയും ഓരോരുത്തരെ വീട് നോക്കാൻ പറഞ്ഞ് വിടും. വീട് വിൽക്കുന്നുമില്ല,കടം വീട്ടിയിട്ടുമില്ല. അപ്പോ ചന്ദ്രേട്ടന് സംശയം തോന്നില്ലേ…?”
ഇത് പ്രശ്നമാണെന്ന് നിഖിലക്ക് തോന്നി. പക്ഷേ പരിഹരിക്കാം. ഇത് ഉടനെ പരിഹരിക്കേണ്ട പ്രശ്നമല്ല. സാവകാശം ആലോചിച്ച് തീരുമാനിച്ചാൽ മതി.
“അമ്മേ… ഇത് വലിയ പ്രശ്നമൊന്നുമല്ല…
ഇതിനൊക്കെ നമുക്ക് പരിഹാരമുണ്ടാക്കാം..
ഇനിയും സമയമുണ്ടല്ലോ… അമ്മ അടുത്ത പ്രശ്നം പറ…”
അതോടെ ഷീബയുടെ തുടുത്ത മുഖത്തേക്ക് രക്തം ഇരച്ചുകയറുന്നത് നിഖില വ്യക്തമായി കണ്ടു. അമ്മയുടെ ചുവന്ന ചുണ്ടുകൾ വിറകൊള്ളുന്നതും അവളറിഞ്ഞു. അപ്പോ ഇത് പ്രശ്നം മറ്റത് തന്നെ.