ദേവിക : മനു മഴ പെയ്യും എന്നാ തോന്നുന്നേ… നമുക്ക് തിരിച്ചു പോയല്ലോ?
വിനു : എന്തായാലും ഇവിടെ വരെ വന്നില്ലേ.. കയറിയിട്ട് പോകാം..
മനു : അതേ.. കയറുന്നു….5 മിനിറ്റ് അവിടെ നിക്കുന്നു.. പ്രകൃതി ഭംഗി ആസ്വദിക്കുന്നു.. തിരിച്ചു ഇറങ്ങുന്നു…
ദേവിക : മഴ പെയ്യാതിരുന്നാൽ മതിയായിരുന്നു….
വിനു : പെയ്യില്ലാ….. എന്ന് വിചാരിക്കം….
അവർ നടത്തതിന്റെ വേഗത കൂട്ടി.. പെട്ടന്ന് തന്നെ ലൈറ്റ് ഹൌസ് ന്റെ താഴെ എത്തി.. മഴ പേടി കാരണം അവിടെ ഒന്നും ആരും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.. കടലിന്റെ ഇരമ്പലും കാറ്റിന്റെ ശബ്ദവും അവർക്കു കൂട്ടായി ഉണ്ടായിരുന്നു.
അവർ സൂക്ഷിച്ചു പടികൾ കയറാൻ തുടങ്ങി. ദേവിക ആദ്യം കയറി. മനുവും വിനുവും പിന്നാലെയും. ഓരോ പടികൾ കയറുമ്പോഴും
ഇളകി ആടുന്ന അവളുടെ നിതബത്തിൽ തന്നെ ആയിരുന്നു അവരുടെ കണ്ണുകൾ. ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയ ദേവിക ഇത് ശ്രദ്ധിച്ചെങ്കിലും അവൾ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.. പകരം ഒരു കള്ള ചിരി ചിരിക്കുകയും അവർക്കു വേണ്ടി കുറച്ചു കൂടി ചന്തി പാളികൾ ആട്ടി നടക്കുകയും ചെയ്തു.
അവസാനം അവർ ലൈറ്റ് ഹൗസിന്റെ മുകളിൽ എത്തി. ശക്തമായ കാറ്റ് അന്തരീക്ഷത്തിന് ഭീകരം ആയ ഒരു ഭാവം കൊണ്ട് വന്നു. എങ്കിലും അവിടെ നിന്നും താഴേക്കു നോക്കിയാൽ കാണുന്ന കാഴ്ച മനോഹരം ആയിരുന്നു.
ദേവിക : നല്ല ഭംഗി ഉണ്ടല്ലേ കാണാൻ…
വിനു : അതല്ലേ ഞാൻ ഇ സ്ഥലം തിരഞ്ഞെടുത്തേ…. ഹിഹി…
ദേവിക : ഇത് കാണാതെ പോയിരുന്നേൽ നഷ്ട്ടം ആയേനെ..
മനു : അതേ….
ദേവിക പ്രകൃതി സൗന്ദര്യം ആസ്വദിച്ചപ്പോൾ മനുവും വിനുവും ദേവികയുടെ സൗന്ദര്യം ആസ്വദിക്കുകയായിരുന്നു.
മനു : മിസ്സേ… മിസ്സ് തരാം എന്ന് പറഞ്ഞ ഉമ്മ ഇപ്പൊ തരുമോ??
ദേവിക : ഇപ്പോഴാ??? പോടാ….
വിനു : പ്ലീസ്.. ഇവിടെ ഇപ്പൊ നമ്മൾ മാത്രേ ഉള്ളു…