ഇപ്പോഴും ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിൽ ഇങ്ങനെയൊക്കെ തന്നെയാണ് കാര്യങ്ങൾ..
ഇത്രയും എക്സ്പീരിൻസ് ഉള്ള എനിക്ക് ദേവി ടീച്ചറെ സൈസ് ആക്കാൻ വലിയ ബുദ്ധിമുട്ടില്ലാരുന്നു..
ഇങ്ങനെ ഇരിക്കെയാണ് ലക്ഷ്മി ചിറ്റക്ക് ഒരു കല്യാണ ആലോചന വന്നത്.. ഇരുപത്തിആറു കഴിഞ്ഞിട്ടും ചട്ടിയടിയും കന്ത് ഊമ്പലും ആയി കഴിഞ്ഞിരുന്ന ചിറ്റക്ക് ആരായാലും കൊഴപ്പം ഇല്ല.. ആണയാൽ മതി എന്ന ചിന്തയേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു…
ചിറ്റയെ കാണാൻ വന്ന ആളെ ഞങ്ങൾക്ക് എല്ലാവർക്കും ഇഷ്ടമായി..
വലിയ സ്ത്രീ ധനമൊന്നും അയാൾ ചോദിച്ചില്ല.. അത്യാവശ്യം കാതിലും കഴുത്തിലും ഇടാനുള്ള സ്വർണമൊക്കെ അച്ഛമ്മ സൂക്ഷിച്ചിരുന്നു.. അച്ഛനും കുറച്ചു പൈസ തന്നു…
അങ്ങിനെ ഞങ്ങളുടെ ഭഗവതി കോവിലിൽ വെച്ച് ലക്ഷ്മിച്ചിറ്റ യുടെയും പഴയന്നൂർ കാരൻ തിലകന്റെയും കല്യാണം നടന്നു..
ചിറ്റപ്പൻ ആനക്കാരൻ ആയിരുന്നു..
കല്യാണം കഴിഞ്ഞ് ചിറ്റ പഴയന്നൂർക്കു
പോയി.. അവളെങ്കിലും രക്ഷ പെടട്ടെ എന്ന് അമ്മയും പറഞ്ഞു…
ചിറ്റപ്പൻ ഇടക്കിടക്ക് വീട്ടിൽ വരും..
വരുമ്പോൾ ഞങ്ങൾക്ക് ഡ്രസ്സും പലഹാരങ്ങളും ഒക്കെ കൊണ്ടുവരും..
ശരിയാണ് കൈ നിറയെ എന്തെങ്കിലും വാങ്ങിച്ചു കൊണ്ടേ ഞാൻ പോകാറുള്ളു… ആ വീട്ടിൽ ആദ്യം ചെന്നപ്പോഴേ എനിക്ക് കിട്ടിയത്
ഒലിക്കുന്ന പൂറുകളുടെ മണമാണ്…
ആ തള്ളയോഴിച്ചു ബാക്കി എല്ലാ പൂറികളും കഴച്ച് പൊട്ടി നിൽക്കുവാണ് എന്ന് മനസിലാക്കുവാൻ എനിക്ക് ഒരുത്തന്റെയും സഹായം വേണ്ട…
എല്ലാത്തിനെയും കൂടി കെട്ടാൻ പറ്റില്ലല്ലോ.. അതുകൊണ്ട് ഒന്നിനെ കെട്ടി..
അവളെ വീട്ടിൽ കൊണ്ടു വന്ന് ഒരാഴ്ച
ശരിക്ക് ഊക്കി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ പൂറീടെ കഴപ്പ് അടങ്ങി…
ഊക്കിന്റെ സുഖത്തിനിടയിൽ അവളുതന്നെയാ വീട്ടിലെ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞത്… പായ വിരിച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ പൂറികളെല്ലാം മത്സരിച്ചു പൂറ് തീറ്റയാണ് എന്ന്…