Posted by അന്ന് എനിക്ക് ചേച്ചിയുടെ മുഖത്ത് നോക്കുവാൻ ഒരു നാണമായിരുന്നു.. ചേച്ചി എന്നെ നോക്കുമ്പോൾ ഞാൻ ചൂളിപ്പോകുന്നു.
ഇടയ്ക്കു ചേച്ചി പറയുന്നത് കേട്ടു:—അയ്യേ ഈ കൊച്ചനു ഇതെന്തു നാണമാ.
വരാൻ പോകുന്ന കാര്യം ഓർത്തപ്പോൾ എനിക്ക് വികാരം വർധിച്ചതേയുള്ളൂ .
അന്ന് അത്താഴം കഴിച്ചു കൈ കഴുകുവാൻ വരാന്തയിൽ വന്നപ്പോൾ ശാലു ചേച്ചി പിന്നാലെ വന്നു.
–നീ കിടക്കുമ്പോൾ വാതിലിൽ കുറ്റി ഇടണ്ടാ. അമ്മ ഉറങ്ങിക്കഴിയുമ്പോൾ ഞാൻ വരും കേട്ടോ, നാണം കുണുങ്ങീ— ചേച്ചി പറഞ്ഞിട്ട് പോയി.
ചേച്ചി എന്നെ നാണം കുണുങ്ങീ എന്ന് വിളിച്ചതിൽ വ്യസനം തോന്നി. യഥാർത്ഥത്തിൽ നാണമല്ലല്ലോ അതൊരുതരം മടുപ്പും ജുഗുപ്സയും ഉളവാക്കുന്ന മനോഭാവമല്ലേ. എന്നാലും അതോർത്തപ്പോൾ വല്ലാത്തൊരു വിമ്മിട്ടം.
എങ്കിലും ആ പ്രതീക്ഷയ്ക്കൊരു മധുരമുണ്ടായിരുന്നു.
അന്ന് ഞാൻ ചേച്ചി പറഞ്ഞത് പോലെ വാതിലിനു കുറ്റി ഇടാതെ കിടന്നു.
സമയം കടന്നു പോയി.
ഇടയ്ക്കിടെ കൊച്ചു കരയുന്ന ശബ്ദം കേൾക്കാമായിരുന്നു. അവനു ഉറക്കം വരുന്നില്ലായിരിക്കാം.
പൗർണ്ണമി കഴിഞ്ഞിട്ട് രണ്ടോ മൂന്നോ ദിവസങ്ങളെ ആയിട്ടുള്ളൂ.
അതുകൊണ്ടുതന്നെ വെളിയിൽ ചന്ദ്രപ്രഭ പടർന്നിരുന്നു. രാത്രികാല കുളിരു കൂടിക്കൂടി വന്നു. ആ പ്രദേശങ്ങളിലൊക്കെ രാത്രികാലങ്ങളിൽ നല്ല തണുപ്പാണ്.
ചേച്ചിക്ക് ഇക്കാര്യത്തിൽ ഒരു നാണവുമില്ലെങ്കിൽ പിന്നെ ഞാനെന്തിന് വേവലാതിപ്പെടണം?
രാത്രിയുടെ നീളത്തിനൊപ്പം പ്രതീക്ഷയും നീണ്ടുപോയി.
അങ്ങനെ കിടന്നു യാമങ്ങൾ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാനറിയാതെ മയങ്ങിപ്പോയി.
വികാരപരമായ ഒരു ശ്വാസോശ്ചാസത്തിന്റെ മെല്ലെയുള്ള മൂളൽ കേട്ടാണ് ഞാനുണർന്നത്. ശാലു ചേച്ചി എന്റെ മുകളിൽ ഇരു വശത്തേക്കും മുട്ടുകൾ ഊന്നി മുഖമാകെ ചുംബിക്കുകയായിരുന്നു. അടക്കിയുള്ള ചേച്ചിയുടെ ശ്വസനം ഒഴിച്ചാൽ ഭൂലോകം നിശ്ചലം. വികാരം കൊള്ളിക്കുന്ന ഒരു മാതിരി ശ്വസനമായിരുന്നു ചേച്ചിയുടേത്. അത് മറ്റാരും കേൾക്കാതിരിക്കാനുള്ള ഒരു ഒളിച്ചു വയ്പ്പ്.