സൂസന്റെ യാത്രകൾ [രാജി]

Posted by

തറവാട്ടിലേപ്പോലെയുള്ള സൗകര്യങ്ങൾ ഇവിടെ കുറവെങ്കിലും, അപ്പച്ചൻ ഹാപ്പിയാണ്. അതിനു പ്രധാനകാരണം, ഭവാനിയുടെ നിറ സാന്നിധ്യം. (ശരിക്കും അവളുടെ എടുത്ത് കാണിക്കുന്ന അഴകളവാണ് ആകർഷണം. ആരേയും, വിശിഷ്യ അപ്പച്ചനെ കാണിക്കാൻ ഒരു മടിയും അവൾക്കില്ല. ഇതിന് കാരണം നിലനിൽപ്പ് തന്നെ. അപ്പച്ചനിൽനിന്നും ഒളിഞ്ഞും തെളിഞ്ഞും കിട്ടുന്ന കാശ് അവളെ കുറച്ചേറെ സഹായിക്കുന്നുണ്ട്. ഞങ്ങളോടൊപ്പം കൂടിയ നാൾ മുതലേയുള്ള അവളുടെ “സേവനങ്ങൾ” ആർക്കും മറക്കാൻ കഴിയില്ല)

കുഴമ്പ് തേച്ച്, വിസ്തരിച്ചുള്ള കുളി അപ്പച്ചന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ ഭാഗമായി. കുഴമ്പിടാനുള്ള ഉത്തരവാദിത്വം ഭവാനിയ്ക്കാണ്. അവളില്ലെങ്കിൽ ഇടയ്ക്കൊക്കെ എന്നേക്കൊണ്ടും കുഴമ്പിടീക്കും. അത് പുറത്ത് മാത്രം. ഒരു 60 കഴിഞ്ഞുള്ള ആളല്ലേ എന്നൊന്നും കരുതേണ്ട. ഭവാനിയേക്കൊണ്ട് ഇടയ്ക്ക് ഉഴിയിക്കലും “പിടിപ്പിക്കലും” അപൂർവ്വമായി സൗകര്യം ഒത്തുവന്നാൽ, കുളിമുറിയിലെ പൂശലും പണ്ട് നടന്നതുപോലെ ഇന്നും തുടരുന്നു. പക്ഷെ, ഞാൻ അറിയരുതെന്ന് മാത്രം! അതാണ് അപ്പച്ചന്റെ കണ്ടീഷൻ. ഭവാനിയാണെങ്കിൽ, ഒന്നും വിടാതെ, നടന്നതെല്ലാം പറയും. വള്ളിപുള്ളി വിസർഗ്ഗം വിടാതെ. അറുപതുകാരന്റെ ആരോഗ്യവും താല്പര്യവും അല്ല, മറിച്ച്, നാല്പതുകാരന്റെ ആത്മവിശ്വാസമാണ് അപ്പച്ചന്റെ കൈമുതൽ. പക്ഷെ മകനെ അപേക്ഷിച്ച് ഇണയെ പരിഗണിക്കുന്നവനാണ് അപ്പച്ചനെന്ന് ഭവാനി പറഞ്ഞ്കേട്ട കഥകളിൽനിന്നും വ്യക്തം.

“ഭവാനീ… അപ്പച്ചനു നീ കൊടുക്കുന്ന “സേവനം” എനിക്കും കാണാൻ എന്താ ഒരു വഴി? ” പകുതി കാര്യമായും ബാക്കി പകുതി തമാശയായും ഒരിക്കൽ ഞാൻ ചോദിച്ചു.

“ചേച്ചി കാര്യമായിട്ടാണോ ചോദിച്ചത്?” ഭവാനി കണ്ണുമിഴിച്ച് ചോദിച്ചു.

“സ്വന്തം അപ്പനല്ലല്ലോ…” വാഷിങ് മെഷീനിൽനിന്നും ഡ്രെസ്സ് അയയിൽ ഇടുന്നനേരം ഞാൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *