Posted by പെട്ടന്ന് ലക്ഷ്മിയുടെ വേദന കൂടി ഉച്ചത്തിൽ കരയാൻ തുടങ്ങി.
മാലതി – എന്താ ശാരദേ ഇപ്പോ ചെയ്യാ… ആ ശുമ്പനെ കാണാനും ഇല്യാലോ
ശാരദാ- ഇനി സമയവില്യ തമ്പുരാട്ടിയെ കുഞ്ഞിന്റെ തല വെളിയിൽ ചാടിയിരിക്കണു.
കാലുകൾ അകത്തി നിലവിളിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ലക്ഷ്മിയുടെ പൂറിലേക്കു നോക്കി ശാരദ പറഞ്ഞു.
മാലതി ലക്ഷ്മിയുടെ വയറിൽ തലോടി കൊടുത്തു. വീണ്ടും ലക്ഷ്മി അലമുറയിട്ട് കരഞ്ഞുകൊണ്ട് കുട്ടിയെ മുഴുവനായി പ്രസവിച്ചിട്ടു. മാലതി കുഞ്ഞിനെ കയ്യിൽ കോരിയെടുത്തു.
തമ്പുരാട്ടി….. വാതിൽ തുറക്കുക ദാ വൈത്താറ്റി വന്നിരിക്കണു…..
പുറത്തുന്നു ഏതോ ദാസി പെണ്ണ് വിളിച്ച് പറഞ്ഞത്കേട്ടു മാലതി കുട്ടിയെ ശാരദയ്ക്കു കൈമാറി വാതിൽ തുറന്നു പുറത്തിറങ്ങി.
മാലതി – വേഗം ന്താ വേണ്ടെന്നോച്ചാ ചെയ്യുക.
മാലതി വൈത്താട്ടിയെ മുറിയിൽ കയറ്റി പുറത്തു കാത്തു നിന്നു. അല്പം കഴിഞ്ഞു ശാരതയും വൈത്താട്ടിയും കുട്ടിയെകൊണ്ട് പുറത്തു വന്നു. മാലതി തന്റെ പേരകിടാവിനെ കയ്യിൽ വാങ്ങി,
അതെ, താൻ പ്രാർത്ഥിച്ചതുപോലെത്തന്നെ ഒരു ആൺകുഞ്ഞു. മാലതി സന്ദോഷത്തോടെ കുഞ്ഞിനെ മാറോടു ചേർത്തു പിടിച്ചു.
മാലതി -” ലക്ഷ്മികെങ്ങനെയുണ്ട് ശാരദേ?
ശാരദാ- തമ്പുരാട്ടി, ഉണ്ണിയെ മാത്രേ നമുക്കു തന്നുള്ളൂ, പകരം ലക്ഷ്മിയേ അങ്ങട് എടുത്തു.
പൊട്ടിക്കാരഞ്ഞുകൊണ്ടുള്ള ശാരതയുടെ ആ വാക്കുകൾ മാലതി തമ്പുരാട്ടി ഒരു വിറയലോടെയാണ് കേട്ടത്.
ദിവസങ്ങൾക്കു ശേഷം ഒരു വൈകുന്നേരം.
വാര്യർ – തമ്പുരാട്ടി… കർമങ്ങളൊക്കെ കഴിഞ്ഞു എല്ലാവരും ഇന്ന് പുറപ്പെടും.
മടിയിൽ തന്റെ പേരകിടാവിനെ ഉറക്കി കിടത്തി നടുമുറ്റത്തെ തിണ്ണയിൽ ഇരിക്കുന്ന മാലതിയോട് വാര്യർ പറഞ്ഞു.
മാലതി – മ്മ്, അവർക്കു വേണ്ടതെന്താന്നൊച്ച കൊടുക്കുക. വേണേൽ നാളെ നേരം വെളുത്തിട്ടു പോയാൽമതിയെന്ന് പറഞ്ഞേക്കു. രാത്രി കാടു കടക്കാൻ ഇമ്മിണി ബുദ്ധിമുട്ടാ.
വാര്യർ – അതിപ്പോ ഞാനെങ്ങനാ, തമ്പുരാട്ടി തന്നെ നേരിട്ടു പറയുന്നതല്ലേ ഉത്തമം.
മാലതി – ഹൈ, എനിക്ക് അവരെ മുഖം കാണിക്കാൻ പറ്റില്യ. ആചാരങ്ങളെക്കുറിച്ചു പഠിപ്പിച്ചു തരണോ തനിക്കു…ശപ്പൻ . മനയിൽ വേറെ ആണുങ്ങളൊന്നും ഇല്ലാത്തോണ്ടല്ലേ തന്റെ കാലു പൊടിക്കണേ. അങ്ങട് ചെന്ന് പറയാ.. പോങ്ങൻ. പിന്നെ താൻ പോയി നാളെ ആ കണിയാരോട് ഇത്തേടം വരെ ഒന്ന് വരാൻ പറയുക.