മേഘ : അതൊന്നും ഒന്നുമല്ല. മർമ്മ പ്രയോഗങ്ങൾ നടത്തി നീ ആദ്യം കുടിച്ച മുലപ്പാൽ വരെ തുപ്പിക്കുന്ന പരിപാടികൾ അറിയാം ഞങ്ങൾക്ക്, വെറുതെ ഞങ്ങളെക്കൊണ്ട് അതെല്ലാം ചെയ്യിക്കരുത് നീ താങ്ങില്ല.
മേഘ വലത് കാലിലെ ചെരിപ്പ് ഊരി, കാൽ ഇടതു കാലിനു മേലെ കയറ്റി.
മേഘ : വാടാ വന്ന് എന്റെ ചെരുപ്പ് നക്ക്.
ഞാൻ പതുക്കെ മേഖയുടെ അടുത്തേക്ക് നടക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോളെ ക്ഷീണം കാരണം താഴെ വീണു.
സാർ : എടാ നീ വെറും പട്ടിയാ. പട്ടികൾ എങ്ങനെയാ രണ്ടു കാലിൽ നടക്കുന്നത്. നീ നാലുകാലിൽ നടന്നാൽ മതി ഇനി.
ഞാൻ കഷ്ടപ്പെട്ട് നാലുകാലിൽ നിന്ന്. പക്ഷേ നേരത്തെ കിട്ടിയ താങ്ങിന്റെ വേദനയിൽ നാലുകാൽ ആയിരുന്നു കുറച്ചുകൂടി സുഖം. പതിയ നാലുകാലിൽ നടന്ന് മേഖയുടെ അടുത്തെത്തി. മുഖം കുനിച്ച് ചെരുപ്പിന്റെ ഉള്ളിൽ ചെറുതായി നക്കി.
ആദ്യ നക്കിൽ തന്നെ കാലിലെ വിയർപ്പിന്റെ ഉപ്പ് രസം അറിഞ്ഞു. പിന്നെ വീണ്ടും വീണ്ടു നക്കാൻ തുടങ്ങി.
മേഘ : എടാ നീ ആ ചെരുപ്പിന്റെ ഉള്ള് നന്നായി ഒന്ന് മണത്തേ, നീ മണക്കുന്നത് എനിക്ക് കേൾക്കണം.
ഞാൻ മുഖം ചെരുപ്പിനോട് അടുപ്പിച്ചു നന്നായി ഒന്ന് മണത്തു. നല്ല കെട്ട നാറ്റം. വിയർപ്പിന്റെയും റബ്ബറിന്റെയും ചെരുപ്പിൽ വളർന്ന കീടാണുക്കളുടെയും എല്ലാംകൂടി ഒരു പുഴുത്ത നാറ്റം. എന്നോട് വീണ്ടും വീണ്ടും മണക്കാൻ മേഘ ആവശ്യപ്പെട്ടു.
മേഘ : എങ്ങനെയുണ്ടെടാ സ്മെല്?
ഞാൻ : നല്ല നാറ്റമാണ്.
മേഘ : നാറ്റമാണ്… ഏഹ് ബാക്കി കൂടി പറ.
ഞാൻ മനസ്സിലാവാത്ത പോലെ മേഘയെ നിസ്സഹായനായി നോക്കി.
സാർ : എന്താടാ മയിരേ നിനക്ക് ഇവളെ എന്താ വിളിക്കണ്ടേ എന്ന് അറിയില്ലേ.
ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല അടി പേടിച്ചിട്ടാണ്.
സാർ : യൂ ക്യാൻ കാൾ ഹേർ മേടം.
ഞാൻ : ഓക്കേ മേടം.
മേടം നന്നായി പല്ലുകാട്ടി ഒന്ന് ചിരിച്ചു. എന്നിട്ട് പയ്യെ കാൽ താഴേക്ക് നീട്ടി ചെരുപ്പ് കാലിൽ ഇട്ടു.