Posted by ഷൈലജഅമ്മായി: അത് നിനക്ക് നോക്കിയാൽ അറിയില്ല. അരി പൊടിപ്പിക്കുന്നതിന്റെ അരിപ്പയാണ്. അത് മൂന്നാല് തരമുണ്ട് അതിന് എനിക്ക് വേണ്ടതാണ് എടുക്കേണ്ടത്.
ഞാൻ: അമ്മായി ഇവിടെനിന്നും നോക്കിയിട്ട് അത് കാണുന്ന പോലുമില്ല പിന്നെ എങ്ങനെ എടുക്കാനാ. എന്താണൊരു വഴി. അമ്മായി തന്നെ എടുത്താൽ ഏത് ശരിയാകത്തുള്ളൂ അമ്മയ്ക്ക് അത് കാണുകയും വേണം.
ഷൈലജഅമ്മായി: അതിന് വഴിയൊക്കെ ഉണ്ട്.
ഞാൻ: എന്തു വഴി?
ഷൈലജഅമ്മായി: അതിയാൻ അവിടെ കിടപ്പുണ്ടോ? അതോ പോയോ?
ഞാൻ: അവിടെ ചേട്ടനുമില്ല ബൈക്കും ഇല്ല.
ഷൈലജഅമ്മായി: കള്ളുകുടിക്കാൻ ഓടിയതായിരിക്കും. അതങ്ങനെ ഒരു മൈരൻ. നീ എവിടെ നിക്ക് ഞാൻ ഇപ്പൊ വരാം. ( അതും പറഞ്ഞു അമ്മായി ഉമ്മറത്തേക്ക് പോയി. ഞാൻ നോക്കുമ്പോൾ അമ്മായി ഉമ്മറത്തെ വാതിൽ അടയ്ക്കുന്നു. വാതിലിനോട് ചേർന്നുള്ള ജനലിലൂടെ കർട്ടൻ മാറ്റി പുറത്തേക്ക് ഒന്നൂടെ നോക്കിയിട്ട്. അമ്മായി തിരിച്ചടയ്ക്കയിലേക്ക് വന്നു.
ഞാൻ: ഇത് എന്നാത്തിനാ ഈ സാധനം എടുക്കാൻ മുൻവശത്തെ വാതില് അടച്ചിട്ട് വന്നേക്കുന്നു. ബോധമൊക്കെ പോയോ?
ഷൈലജഅമ്മായി: എടാ മൈരേ ബോധമുള്ളതുകൊണ്ട് വാതിൽ അടച്ചിട്ട് വന്നത്.
ഞാൻ: അതെന്നാ അങ്ങനെ?
(അതിനുള്ള ഉത്തരം എനിക്ക് കിട്ടി. പക്ഷേ ഉത്തരം കേട്ട് എന്റെ കിളി കിളിക്കൂട് ഒരുമിച്ച് പറന്നു.) ഷൈലജഅമ്മായി: എടാ നിനക്ക് എന്നെ ഒന്ന് എടുത്തു പൊക്കാവോ? ഇത്രയ്ക്ക് ഉയരം അല്ലേ ഉള്ളൂ. നീ എന്നെ പൊക്കിപ്പിടിചാല് എനിക്ക് അവിടുന്ന് അതേതാണെന്ന് വെച്ചാൽ നോക്കി എടുക്കാം.
( ഒരു കാര്യം ഇപ്പോൾ എനിക്ക് ഏകദേശം ഉറപ്പായി. പുള്ളിക്കാരി എന്റെ ചൂണ്ടയിൽ പതുക്കെ കൊത്തി തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. അല്ലേ തന്നെ അത് എടുക്കാൻ ഒരു കസേരയോ വല്ലോം എടുത്തിട്ട് കേറിയാൽ പോരെ. അമ്മായിയെ എടുത്തു പൊക്കുന്നത് ആരും കാണാതിരിക്കാൻ അടച്ചത്. പ്ലാനിങ് അമ്മച്ചിപൂറി ബുദ്ധി. ഷൈലജഅമ്മായി: നീയെന്നാ മയിര് ആലോചിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുവാണ്. അതിയാൻ ഇപ്പോ കുപ്പി മേടിച്ചു കൊണ്ട് വരും അതിനു മുന്നേ ഇത് എടുക്കണം. അല്ല നിനക്ക് എന്നെ പൊന്തിക്കാനുള്ള ആരോഗ്യം ഉണ്ടോ. അതോ കാലിനിടയിലെ സാമാനത്തിന് മാത്രമേ ബലമുള്ളമോള്ളു.