പക 2 [SAiNU]

അമ്മേ അമ്മക്ക് ഒരാളെ കാണേണ്ടേ എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് കാർത്തി അമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.

അമ്മ ആരാ മോനേ എന്ന് ചോദിച്ചോണ്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയത്. അരവിന്ദൻ എന്ന മനുവിന്റെ അച്ഛന്റെ മുഖത്തേക്ക് ആയിരുന്നു..

അവളിൽ ഒരു വിറയലുണ്ടായി.

ചേട്ടാ എന്ന് വിളിച്ചോണ്ട് അവൾ

അയാളുടെ കാൽക്കൽ വീണു കിടന്നു.

അവളുടെ കണ്ണീരിന്നാൽ അരവിന്ദന്റെ കാൽ പാദങ്ങൾ നനഞു തുടങ്ങി..

കാലിൽ കിടന്നു കൊണ്ട് അവൾ അലറികരഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു ചേട്ടാ എന്നോട് ക്ഷമിക്കണേ എന്നെ വെറുക്കല്ലേ ചേട്ടാ എന്നോട് പൊറുക്കണേ ഈ പാപിയോട് പൊറുക്കണേ എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് അവൾ കരഞ്ഞു കൊണ്ടേയിരുന്നു.

അത് കണ്ടുനിന്ന ശിൽപയുടെയും കാർത്തിയുടെയും മനുവിന്റെയും കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു..

അച്ഛന്റെ പ്രതികരണം ആണ് അറിയേണ്ടത് അതിനവർ ആധിയോടെ കാത്ത് നിന്നു..

കുറച്ചുനേരം മുകളിലേക്കു നോക്കി നിന്നു കൊണ്ട് അരവിന്ദൻ തന്റെ ഭാര്യയെ തന്നെയും മകനെയും വേണ്ട എന്ന് പറഞ്ഞു പോയ തന്റെ പ്രിയതമയുടെ തോളിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് ഉയർത്തി.

ചേട്ടാ എന്ന് പറഞ്ഞു കൈകുപ്പി നിൽക്കുന്ന അയാളുടെ പ്രിയതമയെ തന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചായ്ച്ചു കൊണ്ട് അയാൾ വിതുമ്പി.

മനു അച്ഛന്റെ കാലിലേക്ക് വീയുന്നത് കണ്ടു കൊണ്ട് നിൽക്കാനാകാതെ കാർത്തി പുറത്തേക്കു നോക്കി നിന്നു..

 

പത്ത് വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷം കണ്ടുമുട്ടിയ തന്റെ പ്രിയതമയെ തോളിൽ നിന്നും അടർത്തി മാറ്റി കൊണ്ട് അയാൾ തന്റെ കാലിൽ വീണു കിടക്കുന്ന മകനെ പിടിച്ചെഴുന്നേൽപ്പിച്ചു..

മോനേ നിന്റെ സന്തോഷം അതിന് എന്നും നിന്റെ അച്ഛൻ കൂടെയുണ്ടാകും അമ്മയുടെ കരങ്ങളിൽ അവന്റെ കരം ചേർത്തു പിടിച്ചു കൊണ്ട് അയാൾ വിതുമ്പിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

ഇനി നിനക്ക് ഞാൻ അച്ഛൻ മാത്രമാണ് അമ്മയുടെ കടമയിൽ നിന്നും ഞാൻ സ്വതന്ത്രമായി അല്ലെടാ അതുകേട്ടു കാർത്തിക് ചിരിച്ചോണ്ട്. അച്ഛാ എന്നും ഞങ്ങൾക്ക് നിങ്ങളാണ് എല്ലാം.

മനുവിന്റെ അച്ഛനാണ് എന്ന് പറയുന്നതിലും ഞങ്ങൾക്കിഷ്ടം അവന്റെ എല്ലാം എല്ലാം ആണ് എന്ന് പറയാനാ..

 

അതിനല്ലെടെ കാർത്തിമോനെ ദേ ഇവൾ വന്നിരിക്കുന്നെ..

എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് അരവിന്ദൻ അയാളുടെ പ്രിയതമയെയും മകനെയും ഇരു തോളത്തുമായി ചായ്ച്ചു പിടിച്ചു..