വളഞ്ഞ വഴികൾ 42 [Trollan]

Posted by

ഞാൻ അവളുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു. ഓരോ വളകൾ അവളുടെ കൈയിലേക് ഞാൻ ഇട്ട് കൊണ്ട് ഇരുന്നു. എല്ലാം പണ്ട് എനിക്ക് വേണ്ടി ആയിരുന്നു അവൾ ഊരി തന്നത്… ആ ഞാൻ അതെല്ലാം അവളുടെ കൈയിൽ തന്നെ തിരിച്ചു ഇട്ട്.

“എന്തിനാടാ അജു…. ഈ പെണ്ണിന് സ്വർണം ഒക്കെ… എനിക്ക് നീ മാത്രം മതി എപ്പോഴും കൂട്ടിന്.”

“എന്റെ പെണ്ണ് കൈയിൽ ഒന്നും ഇല്ലാതെ എന്റെ ഒപ്പം വരുമ്പോൾ ആർക്കാ കുറച്ചിൽ. എനിക്കാ… അത് എനിക്ക് ഇഷ്ടം ഇല്ലാട്ടോ.

പിന്നെ എന്റെ ചേട്ടന് പോലും കൊടുക്കാത്ത വളകൾ എനിക്ക് തന്നപ്പോൾ… എന്നെങ്കിലും അത് തിരിച്ചു നിന്റെ കൈയിൽ തന്നെ കൊണ്ട് തരണം എന്ന് ഈ അജുന് കുറച്ച് വാശി ഉണ്ടായിരുന്നു. അതാ.”

ദീപ്‌തി തന്റെ സങ്കടം മറച്ചു വെച്ച് പുഞ്ചിരി മുഖത്തു വന്നു.എന്നിട്ട് ഒരു കിസ്സും തന്നു.

പിന്നെ ഞങ്ങൾ വീട്ടിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി.

ഓഡിറ്റോറിയത്തിൽ എത്തി.. അവിടെ എല്ലാവരും വന്നു എന്ന് മനസിലായി എനിക്ക്..

ദീപ്‌തി ഒരു നിമിഷം അന്തളിച്ചു പോയപോലെ കാറിൽ ഇരുന്നു പറഞ്ഞു.

“അജു ആരൊക്കെ ആടാ കല്യാണം വിളിച്ചേക്കുന്നെ….

എന്തോരും പേരാ..”

“എന്നാ ദീപ്തി കുട്ടി… നിനക്ക് പേടി ആവുന്നു ഉണ്ടോ.”

പുറകിൽ നിന്ന് എലിയയുടെ ചോദ്യം.

ഗായത്രി അപ്പൊ തന്നെ പറഞ്ഞു.

“അതിന് എന്റെ ദീപ്തി പെണ്ണ് പുറത്തെക്ക് ഒന്നും ഇറങ്ങില്ലലോ… വീട്… ഹോസ്പിറ്റൽ… അങ്ങനെ അങ്ങ് പോകുവല്ലേ.

ദേ ഈ വന്നേക്കുന്ന VIP കൾ എല്ലാം അർജുന്റെ കൂട്ടുകാർ ആണ്..

അതും ഇവനെയും ഇവന്റെ പെണ്ണിനേയും കാണാൻ.”

“അപ്പൊ ഇതിന് മുന്നേ ഇവനെ അവർ കണ്ടിട്ട് ഇല്ലേ..

പിന്നെ എങ്ങനെ കൂട്ടുകാർ ആയി.”

“അതോ അത് അങ്ങ് ആയ്യി.”

“പോടീ അവിടന്ന്.. ജൂലി ടെ കൂട്ടുകാർ ആയിരിക്കും.. പിന്നെ ഹോസ്പിറ്റൽ കുറയെ പാർട്ണർസ് ഇല്ലേ അവരൊക്കെ ആകുംടി.”

ഇതൊകെ കേട്ട് എനിക്ക് ചിരി വരുന്നു ഉണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ അതോകെ ഉള്ളിൽ വെച്ച് ഞാൻ ഡോർ തുറന്നു ഇറങ്ങി.

അപ്പോഴേക്കും പാട്ടയും അടുത്തേക് വന്നു. ഓഡിറ്ററിയത്തിലേക്ക് കയറാൻ റെഡി ആയി.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *