ഇറങ്ങാൻ നേരം രോഹിണിയുടെ കവിളിൽ ഒരു ഉമ്മയും കൊടുത്ത് രാമൻ ഇറങ്ങി. അപ്പോഴും അവൻ ഇടംകണ്ണിട്ട് മീനയെ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
എയർപോർട്ടിൽ എത്തിയപ്പോഴാണ് ഫ്ലൈറ്റ് 4 മണിക്കൂർ ലേറ്റ് ആകും എന്ന് മനസ്സിലായത്. അവർ 2 പേരും പുറത്തെ ബാറിലേക്ക് പോയി. രാമൻ അല്പം ഫിറ്റ് ആയെന്ന് മനസ്സിലായ ദാസൻ അവൻ്റെ ഉള്ളൊന്നു തുറപ്പിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു.
” നീ ആക് മീനയെ വല്ലാത്ത നോട്ടം ആരുന്നല്ലോ ? ”
ഉള്ള് കള്ളി വെളിച്ചത്തായ വെപ്രാളത്തിൽ അവൻ കുടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന വിസ്കി തികട്ടി പുറത്ത് വന്നു.
“അളിയാ അവള് കണ്ടോ?”
” യവള്? നിൻ്റെ ഭാര്യയോ? അതോ മീനയോ?”
“കളിക്കല്ലേ അളിയാ, അവള് രോഹിണി” രാമൻ്റെ മുട്ടിടിക്കുന്നത് ദാസൻ കണ്ടു.
“നീ പേടിച്ച് മുള്ളണ്ട. ഞാൻ മാത്രമാണ് കണ്ടത്. നീ അങ്ങനെയാണ് നോക്കുന്നതെങ്കിൽ എല്ലാവരും കാണും.”
ഒന്ന് ആശ്വസിച്ച രാമൻ ഒരു ഗ്ലാസ്സ് കൂടി വിഴുങ്ങി. ” നീ അവളോട് പറയല്ലേ അളിയാ.”
” പിന്നെ അതല്ലേ എൻ്റെ പണി. എന്നാലും അവള് കൂടെ നിൽക്കുമ്പോൾ തന്നെ ഇത് വേണാരുന്നോടാ ? ”
“അളിയാ നീ തന്നെ പറ, എങ്ങനെ നോക്കാതിരിക്കും? അവള് ഇട്ടിരുന്ന മാക്സി കണ്ടോ? എന്തൊരു ബോഡി? മുലയും ചന്തിയുമോക്കെ, അമ്മോ!” രാമൻ വെള്ളപ്പുറത്ത് ദാസൻ്റെ തുടയിൽ അടിച്ച് ചോദിച്ചു .
” അതൊക്കെ ശരി . പക്ഷേ വീട്ടിൽ സ്വർണം വച്ചിട്ട് എന്തിനാടാ നീ നാട്ടിൽ ഇരക്കാൻ പോകുന്നത് ?”
രാമൻ്റെ മുഖത്ത് ഒരു പുച്ഛം പടർന്നു.
“വീട്ടിലെ സ്വർണം…….. അതൊന്നും പറയാതിരിക്കുവാ ഭേദം. അവള് ഒന്നിനും സഹകരിക്കുന്നില്ലെടാ.. കാര്യം എന്നെ ജീവനാ, പക്ഷേ ..ചുമ്മാ ചത്തപോലെ കിടന്ന് തരും അത്രയേ ഉള്ളൂ. ഒന്ന് വായിൽ എടുത്ത് തരത്ത് പോലും ഇല്ല. പിന്നെ നാട്ടിൽ ഇരക്കാതെ എന്ത് ചെയ്യും?”
ദാസന് ഉള്ളിലാകെ കുളിര് കോരി.
” നീയത് വിട് രാമാ, അതൊക്കെ ശരിയാകും. ”
” എങ്ങനെ ശരിയാകാനാടാ? ഇത്രയും നാളായിട്ടും അവളെ തുണിയില്ലാതെ ഒന്ന് കാണാൻ പോലും പറ്റിയിട്ടില്ല.”