എന്റെ സംശയം ഞാൻ ഫാദറിനോടും പറഞ്ഞു.
പക്ഷെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ പെരുമാറ്റത്തിലും എനിക്ക് സംശയം ആണ് തോന്നിയത്.
യാതൊരു വിധ അത്ഭുധവും ഇല്ലാതെ സ്വാഭാവികം എന്ന രീതിക്കാണ് ഫാദറും പെരുമാറിയിയുന്നത്.
അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം അവർ വന്നപ്പോൾ ഞാൻ അവരോടും ഫാദറിനോടും ആയി കാര്യം ചോദിച്ചു.
പക്ഷെ എന്റെ ചോദ്യം ആ അമ്മയെ വിഷമിപ്പിച്ചത് പോലെ ആ അമ്മ തേങ്ങി കരയുവാൻ തുടങ്ങി.
എന്താ കാര്യം എന്ന് അറിയില്ല എങ്കിലും ഞാൻ ആ അമ്മയെ ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ ഒരുപാട് ശ്രമിച്ചു എങ്കിലും അതൊന്നും ഫലം കണ്ടില്ല.
എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് അമ്മ അലറി അലറി കരഞ്ഞു.
എന്തോ ആ കരച്ചിൽ എന്റെ ഹൃദയത്തിൽ ഒരു വേദന സൃഷ്ടിച്ചത് പോലെ ഒന്ന് പിടഞ്ഞു.
ഇതെല്ലാം കണ്ടു നിന്ന ഫാദർ എന്റെ അടുത്തായി വന്ന ശേഷം പറയാൻ തുടങ്ങി.
ഫാദർ : മോനെ നീ സംശയിച്ചത് ശരി ആണ് ഇവർ വരുന്നത് നിന്നെ കാണാൻ മാത്രം ആണ്.
അതിനു പിന്നിൽ അതിന്റേതായ ഒരു കാരണവും ഉണ്ട്
ഞാൻ : എന്ത് കാരണം?
ഫാദർ : നിന്നിലൂടെ അവരുടെ മോൻ ജീവിക്കുന്നത് കൊണ്ട്.
ഞങ്ങൾ നിന്നോട് പറഞ്ഞിരുന്നത് എല്ലാം നുണ മാത്രം ആയിരുന്നു.
നിന്റെ ആരോഗ്യം മെച്ചപ്പെടുന്നത് വരെ ഒന്നും നീ അറിയേണ്ട എന്ന് ഡോക്ടർ ആണ് പറഞ്ഞത്
ഞാൻ : ഫാദർ എന്താണ് പറയുന്നത് എനിക്ക് ഒന്നും മനസ്സിലാവുന്നില്ല.
ഫാദർ : ഞാൻ പറയാം.
ഇത് ഡോക്ടർ മാധവൻ ഇത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഭാര്യ ജയശ്രീ.
ഇവർക്ക് രണ്ടാൾക്കും ഏക മകൻ വിജയ് മാധവ്.
ആ മകൻ ആണ് നിന്റെ ഉള്ളിൽ ഇപ്പോൾ ഉള്ളത്.
ഞാൻ : എനിക്ക് ഹൃദയം donate ചെയ്തത്???
ഫാദർ : അതെ.
പക്ഷെ നീ കരുതുന്ന പോലെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന രോഗി അല്ല അത്.
അറിയാതെ ആണെങ്കിലും നിന്റെ കൈകൾ കൊണ്ട് തന്നെ ആണ് ആ കുഞ്ഞു മരിച്ചത്.