അലയുന്നു ഞാൻ 2 [Saran]

Posted by

 

“ഇല്ലടാ അത് ഒരിക്കലും നടക്കില്ല. ഞാൻ ഇവിടെ ഒരു തെറ്റും ചെയ്തിട്ടില്ല പിന്നെ എന്തിനാ ഞാൻ അവളെ കല്യണം കഴിക്കണം ”

എന്റെ ഉള്ളിൽ തീ എരിഞ്ഞു കത്തുകയാണ്. ഒരിക്കലും ഞാൻ കരുതീയില്ല ഇത് ഇങ്ങനെ ആകും എന്ന്..

 

“എടാ. നീ ഇവിടെ തെറ്റുകാരൻ അല്ല എന്ന് എനിക്ക് അറിയാം. പക്ഷെ ഇവിടെ അവൾ പറയുന്നതാണ് ആണ് ശരി നിയമവും നാട്ടുകാരും എല്ലാം അവളെ കൂടെ നിൽക്കോള്ളു. നീ ഒന്ന് ആലോചിച്ചു നോക്കിയേ ഞാൻ പറയുന്നത് ശരിയാണോ തെറ്റാണോ എന്ന് ബാക്കിയെല്ലാം നിന്റെ ഇഷ്ട്ടം “”

അവൻ അത്രയും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അങ്ങോട്ടേക്ക് പോയി എല്ലാ കാര്യങ്ങളും വച്ച് നോക്കുമ്പോൾ അവൻ പറയുന്നതിലും കാര്യമുണ്ട് ഇപ്പോൾ എല്ലാവരും അവളുടെ കൂടെ മാത്രമേ നിൽക്കൂ. കണ്ടില്ലേ എന്റെ അമ്മ പോലും അവളുടെ വാക്കിൽ അലിഞ്ഞു പോയി. എന്തായാലും അവളെ കല്യാണം കഴിച്ചാൽ ജീവിതകാലം മൊത്തം നിൽക്കില്ലലോ. ഡിവോഴ്സ് എന്നൊരു സാധനം ഉണ്ടല്ലോ. കുറച്ചുദിവസം കഴിഞ്ഞ് ഡിവോഴ്സ് കുറച്ചു ദിവസം കഴിഞ്ഞു ഡിവോഴ്സ് ചെയ്താൽ തീരുന്ന പ്രശ്നമല്ലേ ഉള്ളൂ. ഇലയ്ക്കും മുള്ളിലും കേടില്ലാതെ രക്ഷപ്പെടാം. ഞാൻ എന്റെ മനസ്സിൽ ആ തീരുമാനമെടുത്തുകൊണ്ട് അവരുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു എല്ലാവരും ഇപ്പോഴും അവിടെ തന്നെയുണ്ട്..

 

“എനിക്ക്….. കല്യാണത്തിന് സമ്മതം ആണ്… എന്റെ മാത്രം സമ്മതം പോരല്ലോ…”

ഞാൻ പറഞ്ഞു..

 

“എന്താണ് കുട്ടി നിന്റെ സമ്മതം. നിയമപരമായി നീങ്ങുന്നോ അതോ….”

അവിടെ നിന്ന ആ സ്ത്രീ അവളോട്‌ ചോദിച്ചു…

 

“എനിക്കും… സമ്മതം ആണ് “…

അവൾ വളരെ പതുക്കെ മറുപടി പറഞ്ഞു.

ഞാൻ അമ്മയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി അമ്മയിൽ ഒരു പ്രതികരണവും ഞാൻ കണ്ടില്ല. അമ്മയുടെ മനസിൽ ഇപ്പോൾ എന്നെ കൊല്ലേണ്ട ദേഷ്യം ഉണ്ടന്ന് എനിക്ക് അറിയാം. അതുകൊണ്ട് ഇപ്പോൾ അമ്മയുടെ അടുത്ത് പോകുന്നത് ശരിയല്ല…

 

“എന്നാ പിന്നെ ഇവിടെ വച്ച് തന്നെ താലി കെട്ടാം.. ആ പീഡത്തിലേക്ക് കയറി ഇരിക്ക് രണ്ടുപേരും.””

അയാൾ പറഞ്ഞു.ഞാൻ എന്റെ ചേട്ടൻ കുറച്ചു മുൻപ് ഇരുന്ന ആ പീഡത്തിൽ കയറി ഇരുന്നു. പിന്നാലെ ആ നശിച്ചവളും ഉണ്ട്. അവൾ വന്നു എന്റെ അടുത്ത് ഇരുന്നു. പൂജാരി മന്ത്രങ്ങൾ ചൊല്ലാൻ തുടങ്ങി. ഞാൻ അമ്മയെ അവിടെ നോക്കി നേരത്തെ നിന്ന സ്‌ഥലത്തു ഞാൻ അമ്മയെ കണ്ടില്ല. എവിടെ പോയിക്കാണും..

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *