“എടീ നീ വീട്ടിൽ പറയരുത്, അമ്മ അറിഞ്ഞാൽ പ്രശ്നമാണ്..”
“ഞാൻ ആലോചിക്കട്ടെ”
“ഇതിനെന്താണ് ഇത്ര ആലോചിക്കാൻ”
“എനിക്ക് എന്തെങ്കിലും ഗുണമുണ്ടോ അറിയിക്കാതിരുന്നാൽ?”
“നിനക്ക് എന്ത് വേണമെങ്കിലും ചിലവ് ചെയ്യാം.”
“ങാ അത് സമയമാകുമ്പോൾ ഞാൻ പറയാം.”
ഏതാണ്ട് ഈ രീതിയിൽ ആ സംഭാഷണം അവസാനിച്ചു. ഏതായാലും അവൻ എന്റെ ചൊൽപ്പടിയിലായി എന്നൊരു തോന്നൽ എനിക്ക് വന്നു.
എന്നും രാത്രി അവൻ എന്നെ ഭോഗിക്കുന്നതും, കൈകൾ ശരീരത്തിലൂടെ ഇഴയുന്നതും, ഞെട്ടുകൾ വായിലാക്കി അവൻ കുടിക്കുന്നതും, താഴെ അമൃതപാനം ചെയ്യുന്നതും ഓർത്ത് വിരൽപ്രയോഗം നടത്തി എനിക്ക് മടുത്തു.
ഇനി കാത്തിരിക്കാൻ വയ്യ.
എല്ലാം അനുഭവിക്കണം, പ്രായത്തിന്റെ കളിയായിരിക്കാം അത്.
അടുത്ത ദിവസം മുതൽ അവന്റെ വീട്ടിൽ പോകുന്നത് ഞാൻ പതിവാക്കി.
ആരും ഇല്ലാത്ത സമയങ്ങളിൽ അവനെ പേടിപ്പിക്കുന്ന ഓരോ ഡയലോഗുകൾ ഞാൻ പ്രയോഗിക്കാൻ തുടങ്ങി.
“ആന്റി ഇല്ലേ ഇവിടെ? എനിക്ക് കുറച്ച് സ്വകാര്യം പറയാനുണ്ടായിരുന്നു.”
“ചിലർക്ക് പ്രായപൂർത്തിയായത് വീട്ടുകാർ അറിഞ്ഞിട്ടില്ല.”
“അടുക്കളപ്പണിയൊക്കെ കണ്ടു പഠിച്ചോ ആവശ്യം വരും..”
എന്നെല്ലാം കോളും കൊളുത്തും വച്ച് കമന്റുകൾ പാസാക്കുമ്പോൾ അവൻ രംഗത്തു നിന്ന് തെന്നിമാറുന്നത് പൊട്ടിച്ചിരിയോടെ ഞാൻ ആസ്വദിച്ചു. ആർക്കും പക്ഷേ ഒന്നും മനസിലായില്ല.
എന്റെ വീട്ടിലേയ്ക്ക് നടക്കാനുള്ള ദൂരം ഉള്ളതിനാലും ബൈക്ക് പലപ്പോഴും വിവേക് കൊണ്ടുപോകുന്നതിനാലും മിഥുനും ഞാനും നടന്നാണ് സന്ധ്യയ്ക്ക് തിരിച്ച് പോയിരുന്നത്. ചിറ്റപ്പൻ അവനെ എനിക്ക് കൂട്ടിനായി വിടുന്നതായിരുന്നു.
സന്ധ്യയ്ക്ക് കാമമുണർത്താൻ കഴിവുണ്ട് എന്ന് തോന്നുന്നു.
അവനെ ലഹരി പിടിപ്പിക്കാനായി മുട്ടിയുരുമുകയും, ഒതുക്കുകല്ലുകൾ കയറുമ്പോൾ സഹായത്തിന് കൈനീട്ടുകയും ചെയ്തു.
സംസാരം പലപ്പോഴും റൊമാൻസിലേയ്ക്കും, സെക്സിലേയ്ക്കും തെന്നിമാറി. ഒറ്റയടിക്കായിരുന്നില്ല അതെല്ലാം.
“നീ ബൈക്കിൽ ആ പെൺകൊച്ചിനേയുമായി പോകുന്നത് ആളില്ലാത്ത വെള്ളച്ചാട്ടത്തിലും മറ്റുമാണെന്ന് ഞാൻ അറിഞ്ഞു.”
“എന്റേടീ നീ കുഴപ്പിക്കരുത്.”
“എടാ വല്ലതും നടന്നോ എന്നിട്ട്?”
“എന്ത്?”
“അച്ചോടാ ഒന്നും അറിയാത്ത പാവം.”
“ഒന്നു പോടീ”
“ഒന്നും കാണാതെ നീ മരത്തിൽ കയറില്ല എന്നെനിക്കറിയാം.”
“ഇല്ലന്നേ?”
“എങ്കിൽ പിന്നെ എന്തിനാണ് അവിടൊക്കെ പോകുന്നത്, വെറുതെ കളിക്കാൻ നിൽക്കല്ലേ ഞാൻ പൊട്ടിക്കും എല്ലാം.”