അനുവും ശിവാംഗിയും കറുപ്പ് ടൈറ്റ് ടോപ്പും വെള്ള സ്പാന്റക്സ് ലെഗ്ഗിങ്ങ്സും ആയിരുന്നു ധരിച്ചിരുന്നത്. അതോടൊപ്പം ബ്ലാക്ക് ഹൈ ഹീൽഡ് ബൂട്സും ധരിച്ചിരുന്നു അവർ.
“വായ് നോക്കി നിക്കാതെ പോയി കുളിച്ചിട്ട് വാടാ മൈരേ. ഇന്ന് ശരിക്ക് കരയാനുള്ളതാ നിനക്ക്. അത് കണ്ടിട്ടേ ഇന്ന് ഞങ്ങൾ ഉറങ്ങുന്നുള്ളൂ.” അനു അവനോട് പുച്ഛത്തോടെ പറഞ്ഞു. ശിവാംഗി അത് കേട്ട് ചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
അവൻ വേഗം പോയ് കുളിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞ് അവരുടെ മുന്നിൽ മുട്ടിലിഴഞ്ഞ് വന്ന് നിന്നു.
“ഇങ്ങോട്ട് വന്ന് റെഡിയാവടാ പൂറാ.” വിദ്യ അവനെ നോക്കി ആക്രോശിച്ചു.
അവനുള്ള ആക്സസ്സറീസ് ടേബിളിൽ വച്ചിരുന്നു.
വിദ്യ അവന്റെ കോളർ മാറ്റി വേറെ ഒരു കോളർ ഇട്ട് കൊടുത്തു. അതിൽ കനത്തിൽ എന്തോ ഒന്ന് പിടിപ്പിച്ചിരുന്നു.
പിന്നെ അവനെ കുനിച്ചു നിർത്തി അവന്റെ ബട്ട് പ്ലഗ്ഗ് ഊരിയിട്ട് വേറൊരു ബട്ട് പ്ലഗ്ഗ് ഇട്ട് കൊടുത്തു. അതിൽ അൽപ്പം പുറകിലേക്ക് പട്ടിയുടെ വാല് പോലെ നീണ്ട് നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു. അതിന് ശേഷം വേറൊരു ജാക്കറ്റ് ഇട്ട് കൊടുത്തു. കാലും കയ്യും മടക്കി മാത്രമേ അതിൽ അവന് കടക്കാൻ കഴിയുമായിരുന്നുളളൂ. അത് ഇട്ടതിന് ശേഷം അവന് നിലത്ത് നില്ക്കാൻ കൈ മുട്ടും കാൽമുട്ടും ഉപയോഗിക്കേണ്ടി വന്നു. വളരെ പണിപ്പെട്ടാണ് അവൻ നിലത്ത് നിന്നത്. ഒപ്പം അവന്റെ കൈകാലുകൾ വേദനിക്കാനും തുടങ്ങി.
അനു അന്നേരം അവന്റെ മുഖത്ത് മൂക്കിന്റെ സ്ഥാനത്തും തലയിലും എന്തൊക്കെയോ വച്ച് പിടിപ്പിച്ചു. ശിവാംഗിയും വിദ്യയും അത് കണ്ടിട്ട് ഊറിച്ചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അനുവിനും അവന്റെ കോലം കണ്ട് ചിരി പൊട്ടി.
അനു അവന്റെ കൈമുട്ടിലും കാൽമുട്ടിലും പാഡ് പിടിപ്പിച്ചു. അന്നേരം അവന് കൈയും കാലും നിലത്തു കുത്തുമ്പോഴുള്ള വേദന മാറി. അതിന് ശേഷം അവനോട് നടക്കാൻ പറഞ്ഞു. അവൻ എങ്ങനൊക്കെയോ പണിപ്പെട്ട് മുട്ട് കുത്തി നടക്കാൻ തുടങ്ങി. ഇടയ്ക്ക് തെന്നി വീഴുന്നുണ്ടായിരുന്നു. എങ്കിലും അവൻ തന്നാലാവും വിധം നടന്ന് കാണിച്ചു.
“ഇവൻ പെട്ടന്ന് പഠിച്ചല്ലോ ചേച്ചീ.” ശിവാംഗിക്ക് അദ്ഭുതം.