Posted by തള്ളിമാറ്റി. കരഞ്ഞു കൊണ്ട് അവളുടെ മുറിയിലേക്ക് പോയി. ഞാൻ കട്ടിലിൽ ഇരുന്നു കിതച്ചു, വേണ്ടായിരുന്നു എന്ന് അപ്പോൾ ചിന്തിച്ചു. ഇത്രയും നാൾ ഞാൻ പുറമേ കാണിച്ചത് മുഴുവൻ പുറംപൂച്ച് ആയിരുന്നൊ? സീത കരഞ്ഞു കൊണ്ടാണ് അപ്പുറത്തേക്ക് പോയത്, അവൾ എന്നെ പറ്റി എന്തായിരിക്കും കരുതിയിരിക്കുക, വെറുമൊരു ആഭാസൻ. അവൾ, വേണ്ട എന്ന എതിർത്തിട്ടും ഞാൻ കടന്നു കയറുകയായിരുന്നു. ഏതായാലും നേരം വെളുത്തിട്ട് സംസാരിക്കാം, ഉറങ്ങാൻ ഒരുപാട് താമസിച്ചു.
നേരം പുലർന്നു, ഞാൻ എഴുന്നേറ്റ് മുറിക്ക് പുറത്തിറങ്ങി. അച്ഛൻ ജോലിക്കുപോകാൻ തയ്യാറെടുക്കുകയാണ്. ഞാൻ സീതയെ അവിടെ നോക്കി, പക്ഷേ കണ്ടില്ല. അവൾ കിടക്കുന്ന മുറി വാതിൽ അടഞ്ഞു കിടക്കുന്നു. അച്ഛൻ എന്നെ കണ്ടപ്പോൾ
അച്ഛൻ: മോൻ ആ മുറിയിൽ ആണോ കിടന്നത്, അപ്പോൾ മോളോ?
അമ്മ: അപ്പുറത്തെ മുറിയിൽ
അച്ഛൻ: മോന് ചായ കൊടുക്ക്. എന്തേ മോള് എഴുന്നേറ്റില്ലേ?
അമ്മ: ഇല്ല, തലവേദന എന്നു പറഞ്ഞ് കിടക്കുന്നുണ്ട്.
അമ്മ ചായയുമായി വന്നു. ചായയും വാങ്ങി, സീത കിടക്കുന്ന മുറിയുടെ വാതിൽ തുറക്കാൻ നോക്കി. അകത്തുനിന്ന് കുറ്റിയിട്ട ഇരിക്കുന്നതിനാൽ, തുറക്കാൻ സാധിച്ചില്ല. എൻറെ ഡ്രസ്സ് അപ്പുറം ആയിരുന്നതിനാൽ, ചായ കുടിച്ചു കഴിഞ്ഞ് ഞാൻ അങ്ങോട്ട് പോയി. ഞാൻ സീതയോട് അങ്ങനെ പെരുമാറാൻ പാടില്ലായിരുന്നു. അവളെന്നോട് കാണിച്ചിരുന്ന സ്വാതന്ത്ര്യം ഞാൻ ദുരുപയോഗം ചെയ്തു. എന്നെപ്പറ്റി ഉണ്ടായിരുന്ന വിശ്വാസം ഞാൻ തന്നെ നശിപ്പിച്ചു. ഓഫീസിൽ പോകുന്നതിനു മുമ്പ് എല്ലാം പറഞ്ഞ് തീർക്കണം, അല്ലെങ്കിൽ മനസ്സിനൊരു സുഖം ഉണ്ടാവില്ല.കമ്പിസ്റ്റോറീസ്.കോം ഓഫീസിൽ പോകാനുള്ള തയ്യാറെടുപ്പിൽ ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ അങ്ങോട്ട് ചെന്നു. അകത്തു ചെന്നപ്പോൾ അവൾ കിടന്നിരുന്ന മുറി തുറന്നു കിടക്കുന്നു. ചെന്ന് നോക്കിയപ്പോൾ, അവിടെയില്ല. ഞാനിന്നലെ കിടന്നിരുന്ന മുറി അടഞ്ഞുകിടക്കുകയാണ്. ഞാൻ അവിടെ ചെന്ന് വാതിൽ തുറക്കാൻ ശ്രമിച്ചു, തുറന്നില്ല. വാതിലിൽ മുട്ടി പ്രതികരണം ഒന്നും ഇല്ല. ഇതുകണ്ട് അമ്മ
അമ്മ: രാത്രിയിൽ രണ്ടുപേരും അടി കൂടിയോ, ഒരാൾ എഴുന്നേറ്റ് വന്നിട്ടും മുഖത്തിന് ഒരു പ്രസാദം കണ്ടില്ല. വീണ്ടും വാതിലടച്ച് കിടപ്പായി.
ഇതിനും മാത്രം കലിപ്പ് ആകാനുണ്ടൊ? ശരിയാണ്, ശരിക്കും ഒരു ബലപ്രയോഗം തന്നെയായിരുന്നു എൻ്റേത്. അതൊന്നു പറഞ്ഞു തീർക്കാം എന്ന് കരുതിയാൽ, ആളെ കാണണ്ടേ. അപ്പോഴേക്കും അമ്മ എനിക്ക് കഴിക്കാനുള്ള ഭക്ഷണവും ആയി വന്നു. മനസ്സിന് നല്ല സുഖം ഇല്ലാതിരുന്നതിനാൽ, എന്തെങ്കിലും കഴിച്ചു എന്ന് വരുത്തി എഴുന്നേറ്റു. വീണ്ടും ഞാൻ ആ മുറിയുടെ വാതിലിൽ ചെന്ന് മുട്ടി, ഒരു രക്ഷയും ഇല്ല. ഞാൻ പോകാൻ കാത്തുനിൽക്കുകയായിരിക്കും. ഈ കണ്ടീഷനിൽ ജോലിക്ക് പോയാലും ഒരു സ്വസ്ഥതയും ഉണ്ടാവില്ല. പോകാതിരിക്കാൻ പറ്റില്ല രണ്ടുമൂന്നു ദിവസം ലീവ് ആയിരുന്നല്ലോ, കണ്ടമാനം ഫയലുകൾ മേശപ്പുറത്ത് ഉണ്ടാവും. അമ്മ ചോറ് കൊണ്ടുവന്നു, എനിക്ക് വേണ്ട എന്നു പറഞ്ഞ് ഞാനിറങ്ങി. കാരണം ഈയൊരു സ്ഥിതിയിൽ ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ തോന്നില്ല. ഞാൻ ഇറങ്ങി നടന്നു, മുറിയിൽ കയറി മൊബൈലും എടുത്താണ് പോയത്. ഓഫീസിൽ ചെന്നിട്ട് വിളിച്ചു നോക്കാം. ചെന്നപ്പോൾ പിടിപ്പതു ജോലി, നിന്നുതിരിയാൻ സമയം കിട്ടിയില്ല. ഉച്ചയ്ക്ക് ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ ഇറങ്ങിയത് വൈകിയാണ്. തൊണ്ട വരണ്ടു ഇരുന്നതിനാൽ, അടുത്തുള്ള ചായക്കടയിൽ കയറി ഒരു കട്ടൻ അടിച്ചു. ഞാൻ മൊബൈൽ എടുത്ത് അവളെ വിളിച്ചു, കോൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തില്ല. നാലഞ്ചു തവണ