Posted by ൽ അമർത്തികൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
ഞങ്ങൾ ബസ്സിൽ നിന്നും ആ ചായപ്പീടികയിലേക്ക് നടന്നു. മറ്റ് യാത്രക്കാരു എന്നെ പ്രത്യേകരീതിയിൽ നോക്കുന്നത്, എനിക്ക് വിചിത്രമായി തോന്നി, എന്റെ പാന്റിൽ മുഴച്ച പൗരുഷം, ഇനിയതിനെ പൗരുഷം എന്ന് ഒക്കില്ല, അതിനു ഉറപ്പുണ്ടെങ്കിലും നെഞ്ചുറപ്പ് ഇല്ലാതെ പോയവന്റെ ഇറച്ചിക്കഷണം!
എന്റെ മനസ്സിൽ ആ ഇരുട്ടിൽ നടക്കുന്ന കാര്യങ്ങളെ കുറിച്ച് ഞാൻ ചിന്തിക്കാൻ തുടങ്ങിയതായിരിക്കണം ഇത് സംഭവിച്ചതെന്ന് ഞാൻ പെട്ടെന്നുതന്നെ മനസ്സിലാക്കി, പക്ഷേ ഞാൻ അത് കാര്യമാക്കിയില്ല. രാജു എനിക്ക് ഒരു കപ്പ് ചായ, സമോസ എന്നിവ നൽകി സിഗരറ്റ് വേണോ എന്ന് ചോദിച്ചു. ഒരു 5 വർഷമായി ഞാൻ പുകവലിച്ചിട്ടില്ല, പക്ഷേ ആ സാഹചര്യം അതിനു പൊരുത്തപ്പെടുന്ന ഒന്നാണ് എന്നെ നിക്ക് തോന്നി. ആയതിനാൽ ഞാൻ അത് വാങ്ങിച്ചു.
“അവർ എവിടെയാണെന്ന് അറിയാൻ എനിക്ക് ആഗ്രഹമുണ്ട്.” ചായയുടെ ഒരു സിപ് എടുത്ത് ഇറക്കി, സിഗരറ്റിൽ നിന്ന് ആഞ്ഞൊരു പഫ് വലിച്ച ശേഷം ഞാൻ പറഞ്ഞു.
“അതെന്തിന് …അവര് തിരിച്ചു വന്നോളും!
പിന്നെ ഏതാണ്ട് അരമണിക്കൂർ എങ്കിലും ആവുമായിരിക്കും നീ പെടക്കല്ലേ ” രാജു ആത്മാർത്ഥമായി പറഞ്ഞു. അയാൾ ആ മൂര്ച്ചയുള്ള കത്തി മാറ്റി വച്ചിരുന്നെങ്കിലും. അദൃശ്യമായ അതിലേറെ മൂർച്ചയേറിയ ഒരെണ്ണം ഞെഞ്ചിൽ ഇറക്കികൊണ്ടാണ് സ്മൃതി എന്നെ നോക്കാതെ പോയത് !. പക്ഷെ എന്റെ മനസിലെ ദുഃഖഭാരം രാജുവിന് ഏതാണ്ട് മനസിലായി എന്ന് എനിക്കും തോന്നിയപ്പോൾ ഞങ്ങൾ സുഹൃത്തുക്കളായതു പോലെ എനിക്കും തോന്നി. എനിക്ക് മാത്രമല്ല അവനും.
“അവൾക്ക് കുഴപ്പം ഒന്നും വരില്ലെന്ന് ഉറപ്പാക്കാൻ വേണ്ടി മാത്രം.” ആ തണുപ്പിൽ പുക ആവിയായി പുറത്തുവിട്ടുകൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു. അത് എത്രമാത്രം നല്ലതാണെന്ന് ഞാൻ മറന്നിരുന്നു.
“നിന്റെ പതിവ്രതയ്ക്ക് ഒരു കുഴപ്പവുമില്ല. എന്നെ നീ വിശ്വസിക്ക്.”എൻറെ തോളിൽ എനിക്ക് പരിചിതമായ രീതിയിൽ അവൻ തടവി ആശ്വസിപ്പിച്ചു “നീ ഭയപ്പെടുന്നുവെന്ന് എനിക്കറിയാം, പക്ഷേ ഗുരുജി ഒരു സൗമ്യാത്മാവാണ്. ”
“അതെ ശരിയായിരിക്കാം…പക്ഷെ….”
“നീ എന്നെ വിശ്വസിക്ക്. നിന്റെ സുന്ദരിയായ ഭാര്യയെ അയാൾ ഉപദ്രവിക്കില്ല. അയാൾ മാത്രമല്ല ഇവിടെ ആരും തൊടില്ല, ഈ ഞാൻ പോലും അവരെയൊന്നു തൊടാൻ ശ്രമിക്കില്ല,ഗുരുജി അതനുവദിക്കുകയുമില്ല, നിന്നോടപ്പം ഉള്ളതിലും സുരക്ഷിതയാണവൾ അതവൾക്ക് മനസിലാക്കുന്നുമുണ്ട് .പോരെ! നിനക്ക് അതേക്കുറിച്ചു ആലോചിച്ചു വിഷമിക്കേണ്ടതില്ല…..” അയാൾ പുഞ്ചിരിച്ചു.
“എന്നാലും….അത്? എനിക്ക് ……”
“നീ പറഞ്ഞു വരുന്നത് …..
നിന്റെ ഭാര്യയുടെ…
രസച്ചരട് പൊട്ടുന്നത് നിനക്ക് കാണണം എന്നാണോ?”
“അത്..!!”