Posted by സർകാസിച്ചു.
“അത്…..” ഞാൻ വേറെ വഴിയില്ലാതെ അവളോട് മുന്നോട്ട് നടക്കാൻ പറഞ്ഞു.
ഏതാണ്ട് 7 മണി ആയിക്കാണും എന്ന് തോന്നുന്നു. കുറച്ച് യാത്രക്കാർ ബാത്ത്റൂം ഉപയോഗിക്കുന്നതിനോ ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നതിനോ ധാബയിൽ ഇറങ്ങിയിരുന്നു. മറ്റുള്ളവർ രാത്രിയോടടുക്കുന്നതിനാൽ വേഗത്തിൽ ഉറങ്ങുകയായിരുന്നു. ആളുകൾ മുഴുവൻ സീറ്റിലും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല, അത്തരം പഴയ ബസുകളുടെ പുറകിൽ ഉണ്ടാവുന്ന വലിയ കുഴപ്പങ്ങൾ ഒഴിവാക്കാൻ മിക്ക യാത്രക്കാരും മുന്നിൽ ഇരിക്കുന്നതാണു എന്ന് ഇപ്പോൾ എനിക്ക് മനസ്സിലാകുന്നുണ്ട് . രണ്ട് വൃദ്ധയായ സ്ത്രീകളൊഴികെ അതിലുള്ള യാത്രക്കാർ മിക്കവാറും എല്ലാ പുരുഷന്മാരും ആയിരുന്നു.
മുൻവശത്തെ രണ്ടു സീറ്റും കടന്ന് ഞങ്ങൾ പതുക്കെ നടക്കുമ്പോൾ കുറച്ച് യാത്രക്കാർ ഉണർന്നു. എന്റെ ഷൂസിന്റെ ശബ്ദം കൊണ്ടാവാം അറിയില്ല. ആ ഉണർന്ന പുരുഷന്മാർ സ്‌മൃതിയെ കണ്ണ് തുറന്നു നോക്കുമ്പോ എനിക്ക് മനസിലായി, അവളുടെ പെർഫ്യൂമിന്റെ മണം
അവരുടെ മൂക്കിൽ തുളച്ചത് കൊണ്ടാവാം എന്ന്. പക്ഷെ അവൾ സുരസുന്ദരി ആയതുകൊണ്ടും ഇതുപോലെ ഡൽഹിയിലും എന്റെ മുന്നിൽ വെച്ചും അവളുടെ സൗന്ദര്യം ഊറ്റികുടിക്കുന്നപോലെ പലരും നോക്കുന്നത് കണ്ടിട്ടുള്ളത് കൊണ്ടും ഞാനത് അത്ര കാര്യമാക്കിയില്ല.
വാസ്തവത്തിൽ അവളുടെ കൂമ്പിയ മുലകലേക്ക് ഒരാളുടെ നോട്ടം എന്നെ ചൊടിപ്പിച്ചിങ്കിലും അവളുടെ കൈ പിടിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ നടന്നു. നേരിയ തുണികൊണ്ടുള്ള വെളുത്ത ടി-ഷർട്ടാണ് അവൾ ധരിച്ചിരുന്നത്, കാർഡിഗനുള്ളിലെ അവളുടെ മുഴുപ്പ് നടക്കുമ്പോ തുളുമ്പുന്നത് ഞാൻ മുൻപും കണ്ടിരുന്നു. ഒപ്പം കാറിൽ അവൾക്ക് ഉറങ്ങാൻ സുഖത്തിനായി കറുത്ത നിറത്തിലുള്ള സ്വെറ്റ് പാന്റുകളും ആയിരുന്നു. അത് പക്ഷെ സ്‌മൃതിയുടെ തുടകളുടെ ആകാരവടിവ് നല്ലപോലെ എടുത്തു കാണിക്കുമെന്നതും എനിക്കറിയാം.
താമസിയാതെ ഞങ്ങൾ ആ വലിയ താടിയുള്ള ഗുരുജിയെയും കടന്നുപോയി, ഞാൻ നേരത്തെ പറഞ്ഞതുപോലെ, ലജ്ജയില്ലാതെ അവളെ ആപാദചൂഢം ആർത്തിയോടെ നോക്കിയത് അയാൾ മാത്രം ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. അയാളുടെ ശരീരഭാഷ ഒരു മസിൽ മാന് ചേർന്ന വിധമായിരുന്നു, അതിനാൽ എനിക്ക് ഒരൽപ്പം അസ്വസ്ഥത തോന്നി. അവളുടെ ഇൻസ്റ്റാഗ്രാമിൽ അതുപോലെയുള്ള കുറേപ്പേരെ അവൾ ഫോളോ ചെയുന്നുണ്ട് അവൾക്ക് ബേസിക്കലി സ്പോർട്സ അത്‌ലറ്റിക് ബോഡി ഒക്കെ ഇഷ്ടമാണ് കോളേജിലെ വോളിബോൾ താരം ആയിരുന്നത് കൊണ്ടാവണം.
“ഇവിടെ ഇരിക്കാം അല്ലെ.” അയാളുടെ രണ്ടു സീറ്റ് പിന്നിൽ നിന്നുകൊണ്ട് സ്‌മൃതി ചോദിച്ചു.
“ഇല്ല, ഇച്ചിരി കൂടെ പോകാം.” ഞാൻ ഇംഗ്ലീഷിൽ പറഞ്ഞു.
“അയ്യോ, ഇനിയും പിറകിലേക്കോ?
ബസിന്റെ കുലുക്കം കൊണ്ട് നമുക്ക് ഉറങ്ങാനെ
ആവില്ല അജിത്!” അവൾ പറഞ്ഞു.
“എന്നെ വിശ്വസിക്കൂ സ്‌മൃതി, അത്ര കുഴപ്പം ഉണ്ടാകാനിടയില്ല.”
ഞാൻ അവളെ സമാധാനിപ്പിച്ചു.