ദീപക് ഉറച്ച ശബ്ദത്തിൽ വാക്കുകൾ തുടരുമ്പോൾ കീർത്തന അവനെ തന്നെ ശ്രദ്ധിച്ചു.
നീളത്തിൽ വളർത്തിയിട്ടിരുന്ന അവന്റെ മുടി അലസമായി മുഖത്തേക്ക് കിടക്കുന്നു.. കഴിഞ്ഞ ഒരു മൂന്നു നാല് മാസമായി എപ്പോഴും ചെറു കുറ്റി താടി അവന്റെ മുഖത്ത് ഉള്ളത് അവളുടെ ശ്രദ്ധയിൽ പെട്ടിരിക്കുന്നു. അത് അവന്റെ മുഖത്തിന് നന്നായി ചേരുന്നതും ഉണ്ട്. വലത് കൈ തണ്ടയിൽ ഒരു വച്ചുകെട്ട് ഉണ്ട്.. അത് ഇന്നലെ വരെ ഇല്ലായിരുന്നു.. ഒരു ചെറു ചിരിയോടെ അവൾ ഓർത്തു മിക്കവാറും ഇന്നലെ സെക്രട്ടറിയേറ്റിന്റെ മുന്നിൽ അടി കിട്ടിയവരുടെ കൂട്ടത്തിൽ അവനും ഉണ്ടായിരുന്നിരിക്കും അതിന്റെ ആകും ആ കൈയിലെ കെട്ട്.
എല്ലാരും ബാഗുമെടുത്ത് ക്ലാസിനു വെളിയിലേക്ക് നടന്ന് തുടങ്ങിയപ്പോഴാണ് ദീപക് സംസാരം അവസാനിപ്പിച്ചത് അവളുടെ ശ്രദ്ധയിൽ പെട്ടത്.
കീർത്തനയോടൊപ്പം നടക്കുമ്പോൾ ശ്രീജ പറഞ്ഞു.
“ഡി.. ഞാൻ ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞാൽ നിനക്ക് ഒന്നും തോന്നരുത്.”
“എന്താ..?”
“നമ്മുടെ ക്ലാസ്സിലെ പെൺപിള്ളേരിൽ നിനക്ക് മാത്രേ ഉള്ളു ദീപക്കിനെ കണ്ട് കൂടാത്തത്.. നിനക്കെന്താ അവനോടു ഇത്ര ദേഷ്യം?”
“എനിക്കെന്തു ദേഷ്യം.. എനിക്കൊരു ദേഷ്യവും ഇല്ല..”
ചിരിയോടു കൂടി ശ്രീജ പറഞ്ഞു.
“എപ്പോഴും നിന്റെ കൂടെ നടക്കുന്ന എന്നോട് നീ അങ്ങനെ പറയല്ലേ മോളെ.. ആര് ദീപക്കിനെ കുറിച്ച് നല്ലത് പറഞ്ഞാലും നിന്റെ മുഖത്ത് തെളിയുന്ന പുഛ ഭാവം ഞാൻ ശ്രദ്ധിക്കാറുണ്ട്.”
അതിനു കീർത്തനക്ക് ഒരു മറുപടി ഇല്ലായിരുന്നു.
“എനിക്കറിയാം നിനക്ക് ദീപക്കിനോട് ദേഷ്യം കൂടാൻ ഉള്ള കാരണം.”
കീർത്തന എന്താ എന്നുള്ള അർത്ഥത്തിൽ ശ്രീജയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.
“ദീപക് ഈ നിലക്ക് പോകുവാണേൽ നിന്റെ സൂരജ് നോട്ടം ഇട്ടിരിക്കുന്ന ചെയർമാൻ സീറ്റ് കിട്ടില്ല എന്നറിയാവുന്നത് കൊണ്ടല്ലേ..”
“ഒന്ന് പോടീ.. എനിക്ക് ഇഷ്ടമില്ലാത്ത ഒരു കാര്യം ആണ് ഈ രാഷ്ട്രീയം.”
ചിരിച്ച് കൊണ്ട് ശ്രീജ പറഞ്ഞു.
“ശരി ശരി.. ഞാൻ വിപിനോടൊപ്പം പുറത്തു പോകുവാ.. വൈകിട്ടേ റൂമിൽ വരൂ.”
ശ്രീജയുടെ കാമുകൻ ആണ് വിപിൻ.
കീർത്തന ഒരു ചിരിയോടെ ശ്രീജയെ യാത്രയാക്കി.
ഒറ്റക്ക് വരാന്തയിൽ കൂടി കാന്റീനിലേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ കീർത്തന ആലോചിച്ചു.
‘സത്യത്തിൽ ഞാൻ എന്തിനാ ദീപക്കിനോട് ഈ വിരോധ മനോഭാവം കാണിക്കുന്നത്.. അവൻ എനിക്ക് എതിരായി എന്തെങ്കിലും ചെയ്തിട്ടുണ്ടോ?.. ഇല്ല.. എന്നോട് ഒന്ന് സംസാരിച്ചിട്ട് പോലും ഇല്ലാ… അതേ.. കഴിഞ്ഞ ഒരു വർഷമായി ഒരേ ക്ലാസിൽ പഠിക്കുന്നു.. എന്നിട്ട് ഇതുവരെ അവൻ എന്നോട് ഒരു വാക്ക്