വടക്കു ദേശം. ഭട്ടതിരി മന. ഒരു ആഭിചാര ക്രിയ ഉപാസകന്റെ വീട് എന്ന് തോന്നിക്കുവാൻ വേണ്ടി ഒന്നും തന്നെ അവിടെ പുറമെ പ്രകടം ആയിരുന്നില്ല. സ്വച്ഛവും പ്രശാന്തവും ആയ ഒരു അന്തരീക്ഷം. കുറിമാനം കൊണ്ട് വന്ന നായർ ആദ്യം ഒന്ന് ശങ്കിച്ചു. എന്നിട്ടും രണ്ടും കല്പിച്ചു പടിപ്പുര കടന്നു പൂമുഖത്തേക്കു ചെന്നു.
” ആരാ അത് ?” ഭട്ടതിരിയുടെ കാര്യസ്ഥൻ ആയ നമ്പ്യാർ ആരുന്നു അത്.
” ദേശത്തു നിന്നാണ്. വല്യത്താൻ അവിടുന്ന് ഒരു കുറിമാനം തന്നു വിട്ടിട്ടുണ്ട് ഇവിടുത്തെ അങ്ങുന്നിനു.”
” കയറി നിൽക്കുക .” ഘന ഗംഭീരമായ ആ സ്വരം കേട്ട് നായർ ഒന്ന് ഞെട്ടി.
ഭട്ടതിരി ആരുന്നു അത്. സുമാർ 35 – 40 വയസ്സ് വരുന്ന ആജാനബാഹുവായ ആറടി പൊക്കം ഉള്ള പ്രസന്നനായ ഒരു മനുഷ്യൻ. കണ്ടാൽ തന്നെ ആരായാലും കൈ കൂപ്പി പോകും.
നായർ സ്രാഷ്ടാംഗം നമിച്ചു. കുറിമാനം ഏൽപ്പിച്ചു കൊണ്ട് ” അങ്ങുന്നിനു ദേശത്തെ വല്യത്താൻ അങ്ങുന്നു..” ” അറിയാം. അങ്ങോട്ടേക്ക് ഉള്ള യാത്രക്ക് സമയം ആയി എന്ന് ഇന്നലെ നാം പ്രശ്നത്തിൽ കണ്ടു. അധികം വൈകില്ല എന്ന് വല്യത്താനോട് അറിയിച്ചേക്കു.”
” അടിയൻ. വിട വാങ്ങുന്നു.” നായർ പറഞ്ഞു.
” നില്ക്കു. നമ്പ്യാരെ അയാൾക്ക് ഊണ് കൊടുത്തു വിട്ടാൽ മതി.” ഭട്ടതിരി നമ്പ്യാരോട് പറഞ്ഞു.” ” അടിയൻ വേണ്ട പോലെ ചെയ്തേക്കാമേ.” നമ്പ്യാർ , നായരോട് കൂടി മനയുടെ പിറകിലേക്ക് പോയി.
ഭട്ടതിരി പൂമുഖത്തെ ചാര് കസേരയിൽ കെടന്നു കൊണ്ട് ചിന്തയിൽ മുഴുകി. ഇന്നലെ പ്രശ്നത്തിൽ കണ്ട സൂചനകൾ ദേശത്തെ യക്ഷിയെ പറ്റി തന്നെ എന്ന് ഭട്ടതിരി തീർച്ചപ്പെടുത്തി. ഒരു മാത്ര മിന്നായം പോലെ കണ്ട യക്ഷിയുടെ രൂപവും ഭട്ടതിരി ഓർത്തെടുത്തു. വശ്യ മനോഹരമായ , കാമം വഴിഞ്ഞൊഴുകുന്ന ആ കണ്ണുകളും , ചോര കിനിയുന്ന പോലത്തെ ആ തടിച്ച കീഴ് ചുണ്ടും വലിപ്പമൊത്ത മുലകളും വീതിയേറിയ അരക്കെട്ടും ഒരു നിമിഷത്തേക്ക് ഭട്ടതിരിയുടെ മനസ്സിൽ കാമം നിറച്ചു. ഭട്ടതിരിയുടെ പുരുഷായുദ്ധം പതുക്കെ ഒന്ന് പൊങ്ങി. ശ്കതിശാലി ആയി മാറിയ ആ യക്ഷിയെ തളച്ചു വേണ്ടുവോളം ഭോഗിക്കുവാനും ഭട്ടതിരി തീർച്ചപ്പെടുത്തി.
ആഭിചാര ക്രിയകളുടെ ഉപാസകൻ ആയതു കൊണ്ട് ബ്രഹ്മചര്യം കാത്തു സൂക്ഷിക്കേണ്ടതില്ല ഭട്ടതിരിക്കു.അത് കൊണ്ട് തന്നെ പലതരം പച്ച മരുന്നുകളും ഉപയോഗിച്ച് കൊണ്ട് തന്നെ ഭട്ടതിരിക്കു അയാളുടെ പൗരുഷം വേണ്ടുവോളം പിടിച്ചു വെക്കുവാനും , പുരുഷ ആയുധം ഇരട്ടി നീളം ആകുവാനും