“ഹ ഇതെന്താ കാളി ചേട്ടാ എന്നെ ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നെ…ഇതിപ്പോ ആദ്യം ആയി അമ്മയോട് പറയുകയും പുരയിലേക്ക് വരാംമെന്ന് പറയും പോലെ.”
“അത് പിന്നെ മോളെ അമ്മയെ പോലെ സുന്ദരി നായർ കൊച്ച് ചേട്ടന്റെ മുന്നിൽ ഇങ്ങനെ സാരി ഒക്കെ ഉടുത്തു നിന്നാൽ ആരായാലും ഒന്ന് നോക്കില്ലേ….”
“കാളി മോളെ വിട്ടേക്കൂ….ഇപ്പൊ ചെല്ലൂ രാത്രി പുരയിൽ കാത്തിരിക്കാം…നേരത്തെ വന്നേക്ക്.”
വിലാസിനിയിൽ നിന്ന് അത് കേട്ടതും കാളി അവിടെ നിന്ന് നടന്നു പോയി.
“ശേ!അമ്മ എന്തിനാ അങ്ങനെ പറഞ്ഞെ.”
“പിന്നെ….പിന്നെ ഞാൻ എന്ത് പറയണം.”
“അമ്മയെ പോലെ എല്ലാം ഉള്ള പെണ്ണാ ഞാനും.എനിക്കും ഉണ്ട് ആശ അമ്മയെ പോലെ ആവാൻ.”
“കൊന്നുകളയും ഈ അമ്മ.അമ്മയെ പോലെ എന്ത്. എന്താ നിനക്ക്.”
“അമ്മയുടെ ഈ ഉരുണ്ട നിതംബങ്ങൾ പോലെ അല്ലെ എന്റെയും.അമ്മയുടെ ബ്ലൗസിൽ തിങ്ങി നിൽക്കുന്ന അത്രയും വലിപ്പം ഉള്ള മുലകൾ തന്നെയ ഈ മോൾക്കും.”
ഉടുത്ത സെറ്റ് സാരിക്ക് മുകളിൽ കൂടി ഇട്ട താലിമാലയിൽ പിടിച് വിലാസിനിയുടെ മുലകളിൽ ഞെക്കി പറഞ്ഞ അംബികയുടെ കൈയിൽ വിലാസിനി ഒരു പിച്ച് കൊടുത്തു.
“പതുക്കെ പറയെടി ന്റെ അസത്ത് മോളെ…”
“ആവ്…അതിനു ഞാൻ പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞില്ല ന്റെ അസത്ത് അമ്മേ…”
“ഈ ഗ്രാമത്തിൽ എന്റെ വിലാസിനി അമ്മയ സെറ്റ് സാരി ഉടുത്താൽ സാക്ഷാൽ ദേവിയെ പോലെ അഴക് ഉള്ളവൾ.ആരെയും കൊതിപ്പിക്കുന്ന അഴകാ.അമ്മയെ പോലെ അല്ലെ ഞാനും നോക്കിക്കേ..”
അംബിക സാരി തുമ്പ് മടക്കി കുത്തി ഇടുപ്പിൽ രണ്ടു കൈ കുത്തി കൊണ്ട് അമ്മയോട് പറഞ്ഞു.
“എന്റെ അമ്മയുടെ സാരിയുടെ ഇടയിലൂടെ കാണുന്ന ഈ വയറും പുക്കിളും.ദേ ഞാൻ വയറ് കാണിചാട്ടോ ഉടുത്തേക്ക്ന്നെ അമ്മേ.അ അമ്മയുടെ ശരീരവും വയറും നോക്കി എത്ര പുരുഷന്മാര നിൽക്കുന്നെ.നമ്മുടെ പുറകിൽ നിൽക്കുന്ന എലാരും അമ്മയെ നോക്കി ആസ്വാദിക്കുന്നവരാ…”
“അച്ഛൻ അല്ലാതെ മറ്റു പുരുഷന്മാർ അമ്മയെ നോക്കുമ്പോ അമ്മയും അതിൽ സന്തോഷം കാണുന്നുണ്ട്.ആ ഒരു സന്തോഷവും വികാരവും അമ്മയുടെ മോൾ ആയ എനിക്കും ഉണ്ട്.”
“എന്റെ ദേവി…നീ ഇങ്ങ് വന്നെ…”
വിലാസിനി അംബികയുടെ കൈ പിടിച്ച് കാവിന്റെ മുന്നിൽ ചെന്ന് പ്രാർത്ഥിക്കുവാൻ തുടങ്ങി.