Posted by അൻഷുൽ: എന്തു പറ്റി സ്വാതി? ഉറങ്ങാൻ പോകുന്നെന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് ഇവിടെ ഇരുന്നുറങ്ങുവാണോ.. ഹഹ
സ്വാതി: (പെട്ടെന്ന് കണ്ണ് തുറന്നു കൊണ്ട്) ഇല്ല.. ഉറങ്ങാൻ പോകുവാ.. ഞാൻ മോളുടെ അടുത്തേക്ക് ചെല്ലട്ടെ..
അവൾ അവിടെ നിന്നു കയ്യെടുത്തിട്ട് അൻഷുലിനെ കിടക്കാൻ സഹായിച്ചു.
അൻഷുൽ: ഗുഡ് നൈറ്റ്‌ സ്വാതി..
സ്വാതി: ഉം ഗുഡ് നൈറ്റ്‌..
സ്വാതി ലൈറ്റ് ഓഫ്‌ ചെയ്തിട്ട് മുറിക്കു പുറത്തിറങ്ങി. അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും അപ്പോഴേക്കും കണ്ണുനീർ വന്നിരുന്നു. അൻഷുലിന് തന്നോടിനി ലൈംഗിക ബന്ധത്തിൽ ഏർപ്പെടാൻ കഴിയില്ലെന്നറിഞ്ഞ് അവൾ തളർന്നു പോയി. പക്ഷെ എന്തുകൊണ്ടാണ് ആ പ്രശ്നം അവളെ അലട്ടുന്നത്? അവൾ സ്വയം ചിന്തിച്ചു. അവളുടെ ശ്രദ്ധ തങ്ങളുടെ കുട്ടികളെ വളർത്തുകയും അവർക്ക് നല്ലൊരു ഭാവി ഉണ്ടാക്കുകയും ആയിരിക്കണം. അൻഷുലിനെ സുഖപ്പെടുത്തുകയും വേണം. അൻഷുൽ സുഖം പ്രാപിച്ചതിനുശേഷം അവരുടെ ജീവിതം പഴയപടിയാകും.. അതു വരെ ഇങ്ങനെയുള്ള ചിന്തകൾ ഒന്നും വേണ്ട.. പക്ഷെ അങ്ങനെ ഒന്നു ഇനി സംഭവിക്കുമോ എന്നു പോലും അവൾ ആശങ്കപ്പെട്ടു.. തൽക്കാലം കൂടുതലൊന്നും ചിന്തിക്കണ്ടെന്നു വിചാരിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ മക്കളുടെ മുറിയിൽ പോയി പതിയെ ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതി വീണു..
പിറ്റേന്ന് രാവിലെ പതിവുപോലെ സ്വാതി സോണിയയെ സ്കൂളിൽ കൊണ്ടു വിടാൻ വേണ്ടി പോയി. ജയരാജ് സ്ഥിരം സ്ഥലത്ത് അവൾക്കായി കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവൾ പോയിട്ട് തിരിച്ച് വന്നപ്പോൾ ജയരാജ് അവളുടെ മുന്നിൽ വന്നു നിന്നു.
ജയരാജ്: (പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്) ഗുഡ് മോർണിംഗ് സ്വാതി.
സ്വാതി അയാളെ നോക്കിയില്ല. എന്നാൽ മുന്നോട്ടു പോകാതെ അവിടെ നിന്നു.
ജയരാജ്: സോറി സ്വാതി.. ഇന്നലെ ടയർ പഞ്ചറായത് കൊണ്ട് വീട്ടിലെത്താൻ ഒത്തിരി വൈകി അല്ലേ.
സ്വാതി: സാരമില്ല.
ജയരാജ്: തനിക്ക് എന്നോട് ദേഷ്യമുണ്ടോ?
സ്വാതി: (വീണ്ടും ‘താൻ’! അവൾ ചിന്തിച്ചു) ഇല്ല, എനിക്ക് പോകണം. വീട്ടിൽ ഒത്തിരി ജോലി ഉണ്ട്.
അവൾ എന്നിട്ട് അയാളെ മറികടന്ന് വീട്ടിലേക്ക് വേഗത്തിൽ നടക്കാൻ തുടങ്ങി.
ജയരാജ് മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു, ഇവളെ ഇനി ഉടനെ ഒന്നും കിട്ടില്ലെന്നാ തോന്നുന്നത്.. ഇനി എന്തെങ്കിലും നടക്കണമെങ്കിൽ വല്ല അത്ഭുതവും സംഭവിക്കണം..
സ്വാതി ആശ്വസിച്ചു കൊണ്ട് അപ്പാർട്ട്മെന്റിൽ ചെന്നപ്പോൾ തന്റെ വീടിന്റെ മുന്നിൽ അവരുടെ ഫ്ലാറ്റ് ഉടമ ഗുപ്ത സാർ നിൽക്കുന്നത് കണ്ടു.
ഗുപ്ത: നമസ്‌കരം സ്വാതി.