Posted by ഞാൻ വെളിയിൽ വന്നു , സെഷനിൽ വന്നു കാരൃങ്ങൾ ഭാനുമതിയെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു ഏല്ലാവരോടും ജോലി പഴയ പോലെ ചെയ്യാൻ പറഞ്ഞു ഞാനും ഫയലുകൾ നോക്കാൻ തുടങ്ങി
വിദൃാലക്ഷ്മി പറന്നു വന്ന പോലെ കൃാബിനിൽ വന്നു ചിരിയും കണ്ണുനീരും കലർന്ന മുഖഭാവം കാണാൻ രസമുളള കാഴ്ച .
FM പോടുന്നനെ കൃാബിനിൽ കയറി വന്നു പറഞ്ഞു. അനിൽ നീ ജയിച്ചൂന്നു കരുതണ്ട ഞാൻ ആണ് ഫാക്ടറി മാനേജർ , നിന്നെ വെളിയിൽ കളയാൻ അധിക സമയം വേണ്ട, സുക്ഷിച്ചോ, ഏനിക്കു കലി വന്നു, ഞാൻ പറഞ്ഞു : സാർ എനിക്കു എതിരെ ദേഷൃം തോന്നീട്ടു കാരൃമില്ല. സാർ വിചാരിച്ചാൽ ഒന്നും നടക്കില്ല , പിന്നെ കാൻറീനിൽ വച്ചു കഴിഞ്ഞ ആഴ്ചയിൽ ഹോറ്റ്ലിലെ വാർഡൻ ശശ്ശികലയുമായി നടന്ന ഡിസ്കസ് കണ്ട രണ്ടു പേരുണ്ട് അവരുടെ പറഞ്ഞു പരത്തിയാൽ സാറിൻെ കാരൃം പോക്കാണ്
FM: ആകെപ്പാടെ ചത്ത പോലെ ആയി
അനിൽ നീ ആവിശ്വമില്ലാത്ത കാരൃങ്ങൾ സംസാരിക്കരുത്
ഞാൻ: ഞാൻ പറഞ്ഞന്നേ ഉളളൂ, ചുമ്മാ എന്നെ ശലൃപെടുത്തരുത്
FM : പതിയെ ഫോൺ ചെവിയിൽ വച്ചു നടന്നകടന്നു
ഞാൻ വിദൃയോടു ഇവിടെ നടന്നത് ആരും അറിയാൻ പാടില്ല ഏന്ന് പറഞ്ഞു
അന്നുരാത്രി 8മണിയോടെ പണി കഴിഞ്ഞ് പോകാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ മഴ തുടങ്ങി
ഹോറ്റ്ലിലെ കുട്ടികൾ മഴ നനഞ്ഞ് പോയി ഞാൻ പതിയെ വാതിൽക്കൽ വന്നു മഴയുടെ ശക്തി നോക്കി നിന്നു കരണ്ട് വന്നും പോയിമിരുന്നു ഇടിയെ ഭയന്ന് ഏല്ലാവരും കട്ടിങ്ങിലെ വാതിൽക്കൽ വന്നു , ഏനിക്കു അങ്ങോട്ടു പോകാൻ തോന്നിയില്ല ,പകലത്തെ കാരൃങ്ങൾ ചോദിക്കും അതിനാൽ ഞാൻ അവിടെത്തന്നെ നിന്നു മഴ നനഞ്ഞ് ഒരാൾ എൻെറ അടുത്തേക്കു വന്നു ഭവാനി. അവളുടെ ഡ്രസ്സ് മഴ നനഞ്ഞിരുന്നു , പട്ടുപാവാടയും ബൗസ്സും മഴ നനഞ്ഞ് കണ്ടാൽ എങ്ങനെയുണ്ടാകും?!!
(തുടരും)
അഭിപ്രായങ്ങൾ അറിയിക്കുക,!!!!!!!!!!!