“ഹോ… അങ്ങനെ ആണോ.. .. ചേച്ചി അപ്പൊ ചെറുപ്പത്തിൽ നല്ല കഴപ്പി ആയിരുന്നോ.. ” അവന്തിക കൊഞ്ചി..
“ആംഹ്… നല്ലൊരു കാട്ടുകഴപ്പി ആയിരുന്നു… അമ്മയും അച്ചനും ചേർത്തു ഒരു കഴപ്പി ആക്കി എടുത്തു… എന്തെ.? നടക്ക് നടക്ക്…. “
നടപ്പിന്റെ വേഗത കുറച്ചു അവന്തി തന്നോട് പകൊഞ്ചാൻ വന്നപ്പോൾ മീര അവളുടെ കഴുത്തിൽ അമർത്തി മുന്നോട്ട് നടത്തിചിച്ചു…
അവർ പിന്നേം നടക്കാൻ ആരംഭിച്ചു…
അവന്തിയുടെ കയ്യിലും കാലിലും നിറയെ ചോക്ലേറ്റ് മുക്കി എടുത്ത വാനില ക്രീം പോലെ ചെളി പിടിച്ചിട്ടുണ്ട്….
അങ്ങനെ നടന്നു അവർ അവരുടെ വീട്ടിലേക്കുള്ള വഴിയിൽ എത്തി.
വഴിയിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു…
ഇവിടെ നിന്നു 3 മത്തെ വീടാണ് അവരുടെ
വീട്.. കല്ലിട്ടു പതിഞ്ഞ ഒരു ചെറു വഴി ആണ്, കഷ്ടിച്ച് ഒരു കാറിനു കടന്നു പോകാനുള്ള വിസ്തൃതി ഉണ്ട്
ആ വഴിയുടെ ഇടത്തെ അതിർത്തിക്ക് താഴോട്ട് 55 അടി താഴ്ച്ച ആണ്…
മീരയും അവന്തിയും രാഘവേട്ടന്റെ വീടിനടുത്തു എത്തിയപ്പോഴേക്കും രാഘവേട്ടൻ കിണറ്റിൽ നിന്നു വെള്ളം കോരുക ആയിരുന്നു…
രാഘവേട്ടൻ സ്ഥലത്തെ പ്രധാന സദാചാരവാദിയും പകൽ മാന്യനുമാണ്.
അവന്തിടെ കൂതി ആണ് കിളവന് ഏറെ പ്രിയം,
മീരടെയും അവന്തിടെയും കൂതികൾ ഒരേ കട്ടിലിൽ ഒരേ സമയത്ത് കിടത്തി പണിയിക്കണമെന്ന് രാഘവേട്ടന്റെ വായ് കൊണ്ടു തന്നെ അവന്തിയോട് പറഞ്ഞിട്ടുള്ളതുമാണ്…
പക്ഷെ ചെറുവിരലിന്റെ അത്രപോലും വളർച്ച ഇല്ലാത്ത രാഘവേട്ടന്റെ കുണ്ണയോട് അവർക്ക് രണ്ട് പെൺപുലികൾക്കും പുച്ഛം മാത്രമായിരുന്നു..
കാണിച്ചു കമ്പി ആകാൻ പോന്ന തന്റെ ശരീര ഭാഗങ്ങൾ എല്ലാം ചേച്ചിയും അനിയത്തിയും അന്യായമായി കാണിച്ചു കൊടുക്കുകയും എന്നാൽ പാവത്തിന് മധുരനിമിഷങ്ങൾ ഒന്നും ചേച്ചിടെ ഭാഗത്തുനിന്നോ ചേച്ചിടെ ഭാഗത്തുനിന്നോ കിട്ടാറുമില്ല, അതിന്റെ ചെറിയൊരു കടി രാഘവേട്ടനുണ്ട്.
രണ്ടുപേരെയും ഏതെങ്കിലും ഒരു കള്ള കളിയിൽ പൊക്കാൻ കാത്തിരിക്കുവാണ് രാഘവേട്ടനും സ്ഥലത്തെ മറ്റു പ്രധാന ഞരമ്പ് രോഗികളും,
സകല നേരവും അവരുടെ നോട്ടം ഒറ്റക്ക് കഴിയുന്ന ഈ ചേച്ചി -അനുജത്തിമാരുടെ വീട്ടിലേക്ക് തന്നെ…
എങ്ങാനും പിടിക്കപെട്ടാൽ ഇവർക്കും കീഴടങ്ങി കൊടുക്കണമെന്നു മീരക്ക് നന്നായി അറിയാം.
അതുകൊണ്ടാണ് ഇത്രയും കാലം ആയിട്ടും ഈ മല കടന്നു കുണ്ണക്ക് ബലമുള്ള മീരചേച്ചിടെ കൂട്ടുകാരിൽ ആരും തന്നെ അവരുടെ വീട്ടിലേക്ക് വരാത്തത്.
ഇന്നിപ്പോ 11:00 മണിക്ക് പാപ്പാന്മാർ അവരുടെ വീട്ടിലേക്ക് കയറുന്നത് വല്ലതും അവർ കണ്ടാൽ എല്ലാം തീർന്നു…
അതാണ് മീരക്ക് ഇപ്പൊ ഉള്ള ഏക ടെൻഷൻ…
ഇതാരാ കാവ്യ മോളോ…
“അപ്പൂപ്പാ…കുറച്ചു വെള്ളം ഇങ്ങോട്ട് ഒഴിക്കോ…
ഈ ചെളി കളയാനാ… “
“പിന്നെന്താ മോളെ… ഇങ്ങോട്ട് വാ…”