അശ്വതിയുടെ ഭർതൃപിതാവ് [അച്ചായൻ]

ഈ പ്രായത്തിലും തന്റെ കൊഴുപ്പിന്റെയും മുഴുപ്പിന്റെയും ഔഷധം ലക്ഷ്മിയമ്മ ഒരു തുള്ളി പോലും കളയാതെ ഊറ്റികുടിച്ചു………………………………………

..സുമതി മഴക്കുള്ള കോള് കാണുന്നുണ്ട് നീയാ വിറകെല്ലാം മുറ്റത്തു നിന്ന് മാറ്റിയിട്..

പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങിയ നാരായണൻ മാനം കറുത്തു നിക്കുന്നത് കണ്ട് ഭാര്യയോട് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു

പടി കടന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങുമ്പോളാണ് നാരായണൻ ഗോവിന്ദൻ പിള്ളയെയും ലക്ഷ്മിയമ്മയെയും കാണുന്നത്

..എന്താ ഗോവിന്ദേട്ടാ ഈ വഴിക്കൊക്കെ ?..

..കാര്യമുണ്ട് നാരായണാ ..

അവരുടെ വരവിൽ നാരായണന് കുറച്ച് ഉൽകണ്ഠ ഉണ്ടായിരുന്നു

..നിന്റെ മൂത്ത മകളില്ലേ ഇവിടെ..

തെല്ല് ഭയത്തോടെ നാരായണൻ അയാളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി

..ഒന്ന് വിളിക്ക് നാരായണാ..

..മോളെ അശ്വതി..

എന്താണ് കാര്യമെന്നറിയാതെ അയാളൊന്ന് പകച്ചു

..എന്താ അച്ഛാ..

..മോള് ഇങ്ങോട്ടൊന്നു വാ..

ഉമ്മറത്തേക്ക് വന്ന അശ്വതിയെ കണ്ട് അവരുടെ മനസ്സ് നിറഞ്ഞു, ഐശ്യര്യമുള്ള മുഖം, നെറ്റിയിൽ ചന്ദനക്കുറി, ഹരിക്ക് ചേർന്ന കുട്ടി തന്നെ,
അവർ പരസ്പരം നോക്കി പുഞ്ചിരി കൈമാറി

ഹരിയുടെ അച്ഛനെയും അമ്മയെയും കണ്ട് അവളുടെ നെഞ്ചൊന്ന് പിടഞ്ഞു

സംശയ ഭാവത്തിൽ അവൾ അച്ഛനെ നോക്കി അയാൾ തിരിച്ചും

എവിടെ തുടങ്ങണം എന്നറിയാതെ ഗോവിന്ദൻപിള്ള തന്നെ ഉറ്റു നോക്കുന്ന നാരായണനെ ഒന്ന് നോക്കി

ഒന്നും മനസ്സിലാകാതെ നിന്ന നാരായണന്റെ തോളിൽ ഗോവിന്ദൻ പിള്ള കൈകൾ ചേർത്തു പിടിച്ചു