നന്മ നിറഞ്ഞവൾ ഷെമീന 8

Posted by

ഞാൻ : പുരിയണ്ട…  അത്രയൊക്കെ മനസിലാക്കിയാൽ മതി.

സെന്തിൽ : സൊലുങ്ക അക്കാ…

ഞാൻ : അക്കാ അല്ല അമ്മ…  ഞാൻ അമ്മ…

സെന്തിൽ : ഇപ്പൊ പുരിയുത്…  നീങ്ക എന്നോട അമ്മ ആക ആസപാട്റെൻ.

ഞാൻ : ഞാൻ അതുതന്നെ..
ഞാനവന് ഒരു ഉരുള ചോറു കൂടി കൊടുത്തു. അവൻ ഒരു മടിയും കൂടാതെ വാങ്ങി കഴിച്ചു.

സെന്തിൽ : എനക്ക് ആൾറെഡി ഒരു അമ്മ ഇറുക്കിയെ…
അവൻ ചോറു വായിലിട്ടു ചവച്ചുകൊണ്ടു ചോദിച്ചു.

ഞാൻ : സാരമില്ല,  ഞാൻ തിരിച്ചു പോകുന്നത് വരെ നിന്നെ ഞാൻ നോക്കിക്കൊള്ളാം.

സെന്തിൽ : എൻഗേ പോരെൻ നീങ്ക ?
അവൻ ആകാംഷയോടെ ചോദിച്ചു.

ഞാൻ : എന്റെ വീട്ടിലേക്കു.

സെന്തിൽ : എപ്പോ പോരെൻ  ?

ഞാൻ : മറ്റന്നാൾ..

സെന്തിൽ : ഏഹ്…
മനസിലായില്ല

ഞാൻ : നാളേക്ക് അടുത്ത നാൾ.

സെന്തിൽ : സെരി..
അവന്റെ മുഖം വാടിയ പോലെ.  ഞാൻ പോകുന്നതിൽ വിഷമിക്കാൻ മാത്രം ആത്മബന്ധം ഒന്നും ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ ഇല്ല.  കഴിഞ്ഞ കുറെ മിനുട്ടുകൾ ആയുള്ള പരിജയം.  ഇനി എന്റെ നഗ്നത കാണാൻ കഴിയില്ല എന്നുള്ളതുകൊണ്ടാണോ.  അറിയില്ല.  അതെന്താണെന്ന് അറിയാനുള്ള ആകാംഷ എന്നിൽ കൂടി.  ഞാൻ ഒരു കൈകൊണ്ടു അവന്റെ മുഖം പിടിച്ചു ചോദിച്ചു

ഞാൻ : എന്താടാ ?

സെന്തിൽ : ഒന്നുമില്ലേയ്.

പൊതിയിലെ ചോറു കഴിയാനായി.  അവസാന പിടി കഴിക്കാനായി എടുത്തു,  എന്തോ എനിക്കതു അവനു കൊടുക്കാൻ തോന്നി. ഞാൻ അത് അവനു നേരെ നീട്ടി.

ഞാൻ : ദാ..  ഇത് കൂടി തിന്ന്…

സെന്തിൽ : വേണ നീങ്ക സാപ്ട്…

ഞാൻ : കഴിക്കട ചെറുക്കാ…
ഞാൻ ഒരു കൈകൊണ്ടു താടിക്കു പിടിച്ചു അവന്റെ വായിൽ വെച്ചുകൊടുത്തു. എന്റെ വിരലുകൾ അവന്റെ പല്ലിലും ചുണ്ടിലും തൊട്ടു.  എന്നിട്ട്‌ ഞാൻ ആ വിരലുകൾ ഊമ്പി വൃത്തിയാക്കി.  അവിടുത്തെ കച്ചറ മുഴുവൻ വൃത്തിയാക്കി ഞാൻ എഴുനേറ്റു.  ബാത്‌റൂമിൽ പോയി കൈകഴുകി വന്നു. അവനോടു വായ കഴുകാൻ പറഞ്ഞു.  എന്നിട്ട്‌ ഞാൻ ജന്നൽ തുറന്ന് ചേരിയിലേക്കു നോക്കി.  അവൻ ബാത്‌റൂമിൽ നിന്ന് വന്നതും അവൻ വിളിച്ചു എന്റെ അടുത്ത് നിറുത്തി ചോദിച്ചു.

ഞാൻ : ഇതിൽ എവിടെയാ നിന്റെ വീട് ?

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *