അബിയുടെ രോമാവൃതമായ കൈത്തണ്ടകൾ അവളെ പുണർന്നു. അവന്റെ വലിയ കൈപ്പത്തികൾ അവളുടെ അരയിൽ നിന്നും ആ കൊഴുത്തുതടിച്ചു വിടർന്ന ചന്തികളിലേക്കിറങ്ങി. നേർത്ത ഒറ്റുമൂണ്ടിൽ തെളിഞ്ഞുകണ്ട ആ തറ്റിന്റെ നടുക്കുള്ള മുഴയിൽ അവന്റെ വിരലുകൾ ചലിച്ചു. പിന്നെ ആ വലിയ കൈകൾ രണ്ടും വിടർന്ന് ആ ആനച്ചന്തികളിൽ മെല്ലെ താങ്ങിപ്പിടിച്ച് അമർത്തി.
സാവിത്രി കുറച്ചുനേരം അവനിലേക്കുമർന്ന് നിന്നു.
എണീക്ക് അബീ. അവൾ അവന്റെ കൈകൾ വിടർത്തി അവനെ എണീപ്പിച്ചു. പിന്നെ മുഖം തുടച്ചിട്ട് അവനെ നോക്കി ചിരിച്ചു.
ഇപ്പോൾ എല്ലാം ശരിയായില്ലേ. നീ കൊച്ചു കൂട്ടിയല്ലല്ലോ. പോയി സാറിന്റെ അടുത്ത് വരാന്തയിൽ ഇരിക്കി. ഞാൻ ദോശ, ചുട്ടുകഴിഞ്ഞ് വിളിക്കാം.
ഞാൻ പെട്ടെന്ന് ഓടി വരാന്തയിൽ കസേരയിൽ അമർന്നു. ചായ കുടിച്ചുകൊണ്ട് പ്രതമെടുത്ത് വായിച്ചു .
അബി വന്നിരൂന്നു. അവന്റെ മുഖം, ജാള്യതകൊണ്ടും പിന്നെ തീർച്ചയായും സാവിത്രീടെ മുലയും ചന്തിയും തൊട്ടത്തുകാരണവും ചുവന്നിരുന്നു!
അബീ. ഞാനൊന്ന് ചിരിച്ചു. നിന്റെ വിഷമം എനിക്ക് മനസ്സിലാവും സാരമില്ല. ഇവിടെ ഞാനില്ല. പിന്നെ സാവിതിയില്ലേ? അവളെ അമ്മയെപ്പോലെയോ മൂത്ത പെങ്ങളെപ്പോലെയോ എങ്ങിനെ വേണമെങ്കിലും കണ്ടോളൂ. സാരമില്ല. നിന്റെ പഠിത്തമാണ് പ്രധാനം.
അവനൊന്ന് ചിരിച്ചിട്ട സമനില വീണ്ടെടുത്തു. സോറി സർ
സാരമില്ലെടോ. ഞാൻ ചിരിച്ചു. ശരി തന്റെ പേപ്പറുകൾ ഞാൻ നോക്കിവെച്ചിട്ടുണ്ട്. അതിണ്ടെടുത്തേ.
അക്കാഡമിക്ക് കാര്യങ്ങളിൽ ഞാനെപ്പോഴും കണിശക്കാരനും ചെയ്യുന്ന ജോലിയോട കൂറുപുലർത്തുന്നവനും ആയിരുന്നു. അടുത്ത മുപ്പതുമിനിറ്റ് ഞങ്ങൾ അബിയുടെ വർക്ക് വിശകലം ചെയ്തു. സമയം പോയതറിഞ്ഞില്ല.
അതേ. മതിയാക്കിയാട്ടേ. ദോശ തണുക്കും. കിളിമൊഴി
ഞങ്ങൾ എഴുനേറ്റു. അബി പ്രാതൽ കഴിക്കുമ്പോൾ സാവിത്രിയെ കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് പിന്തുടരുന്ന് ഞാൻ കണ്ടു. അവൻ എട്ടു ദോശ അകത്താക്കി
പാവം. മഹാസ്റ്റലിലെ ആഹാരമൊന്നും ശരിയാവില്ല. സാവി പറഞ്ഞു. അവന്റെ അടുത്തുനിന്ന് അവളവനെ, ഈട്ടി.
പോകാൻ നേരം ഞാൻ അബിയോടു പറഞ്ഞു. നാളെ വീക്കെൻറല്ലേ. ഹോസ്റ്റലിൽ നിന്നും വസ്ത്രങ്ങളെടുത്ത് ഇങ്ങോട്ടു വരൂ.
ശരിയാ സാവിത്രിയും എന്നെ പിന്താങ്ങി വരാം ചേച്ചി. സർ. അവനെണീറ്റു.