“”…അതിങ്ങെടുത്തേ മോളേ..!!”””_ ഇടയ്ക്ക് ജോക്കുട്ടന്റച്ഛൻ ചേച്ചിയോടായിപ്പറഞ്ഞു… കേട്ടതും ചേച്ചി, കൊണ്ടുവന്നതിൽനിന്നുമൊരു ട്രോളിബാഗുതുറന്നു… എന്നിട്ടതിലേയ്ക്കു കയ്യിട്ടൊരു ജൂവലറിബോക്സെടുത്ത് അച്ഛന്റെകയ്യിലേയ്ക്കു കൊടുക്കുവേംചെയ്തു…
അച്ഛനതു കീർത്തുവിനുനേരെ നീട്ടി… കൂട്ടത്തിൽ,
“”…ഇതു ഞങ്ങടെവക… ഇഷ്ടായൊന്നുനോക്കിയേ..!!”””_ ന്നൊരു ഡയലോഗും…
അത്രയുംവലിയ ജൂവലറിബോക്സുകണ്ടതും അതുവരെ ഇരുണ്ടുനിന്ന മുഖങ്ങളിലാകെയൊരു തെളിച്ചംനിറഞ്ഞത് ഞാൻകണ്ടു…
പലരുടേം മുഖത്തൊരമ്പരപ്പുമുണ്ട്…
“”…അയ്യോ.! എന്തിനാ അങ്കിളേ ഇതൊക്കെ..??”””_ വിനീതകുലീനയായി അച്ഛന്റെമുഖത്തുനോക്കിയവൾ ചോദിച്ചതും ഞാൻ ചുറ്റുപാടുമൊന്നുനോക്കി;
ആ ഓസ്കാറ് ഇവടെവിടേലുമിരിയ്ക്കുന്നേൽ അതുമെടുത്ത് കയ്യിൽവെച്ചുകൊടുത്ത്
എങ്ങോട്ടേലുമിറക്കി വിടായ്രുന്നു…
എന്നാലും കനത്തിലൊന്നു കയ്യിൽതടഞ്ഞപ്പോൾ മറുകണ്ടംചാടാൻകാണിച്ച ആ മഹാമനസ്കതയേ… ആം.! പറഞ്ഞിട്ടുകാര്യമില്ല, സ്വർണ്ണമാന്നുപറഞ്ഞാൽ തീട്ടോംവാരി പോക്കറ്റിലിട്ടോണ്ടുപോണ ആ തന്തേടെമോളല്ലേ… അപ്പൊപ്പിന്നിതൊക്കെ സ്വാഭാവികം.!
“”…അല്ലാതെപിന്നെ..?? ഞങ്ങടെമോളെ വെറുംകയ്യോടിറക്കിവിടാൻ പറ്റ്വോ ഞങ്ങൾക്ക്..??”””_ പറഞ്ഞുകൊണ്ടടുത്തേയ്ക്കുചെന്ന ചേച്ചിയുടമ്മ അവൾടെകയ്യിലിരുന്ന ജൂവലറിബോക്സ്തുറന്നു…
കൂടിനിന്ന സർവ്വരുടേം കണ്ണൊന്നു മഞ്ഞളിച്ചതപ്പോളായ്രുന്നു… ചെറിയൊരുമാലയോ മറ്റോ പ്രതീക്ഷിച്ചുനിന്ന എല്ലാവരും വലിയയാ നെക്ലേസ്കണ്ട് ഞെട്ടി… കൂട്ടത്തിൽ രണ്ടുവലിയ വളകളും… എല്ലാംകൂടെങ്ങനെപോയാലും ഒരു നാലഞ്ചുപവനെങ്കിലും വരും…