“”…അവിയലിനും തോരനും കാളനുമൊക്കെ തേങ്ങാവേണം… തൽക്കാലം മോനിരുന്നുചിരണ്ട്… മതിയാകുമ്പോ ഞാമ്പറയാം..!!”””_ ന്നായ്രുന്നൂ ചേച്ചിയുടെമറുപടി…
“”…ഇതിപ്പൊ കല്യാണംകഴിഞ്ഞാലും ഞാനവിടുരുന്ന് ചിരണ്ടത്തേയുള്ളൂ..!!”””_ ന്ന് സ്വയംപിറുപിറുത്തോണ്ടവൻ തേങ്ങ മറിച്ചുംതിരിച്ചുമൊക്കെ നോക്കി…
അതു കണ്ടുംകേട്ടുംനിന്ന ചേച്ചിയാണേൽ ചിരിയടക്കാനായി പണിപ്പെടുന്നുമുണ്ടായ്രുന്നു…
“”…അല്ല… നിങ്ങളാരുമിതുവരെ പോയില്ലേ..?? എന്റാന്റീ… ഇതൊക്കെ ഞങ്ങളുനോക്കിക്കൊള്ളാന്നേ… നിങ്ങളങ്ങോട്ടേയ്ക്കുചെന്ന് വരുന്നോരെയൊക്കെ സ്വീകരിച്ചിരുത്ത്..!!”””_ ചേച്ചി അമ്മയോടായിപറഞ്ഞു…
“”…അല്ല മോളേ… നിങ്ങള്..”””_
കൂടെനിന്ന ചെറിയമ്മ അതിനെന്തോ ഊടുമായിവന്നതും,
“”…അതല്ലാന്റീ…
നമ്മളവിടെനിന്നിട്ടും
കാര്യമൊന്നുമില്ല…
അതുകൊണ്ട് ഇവടത്തെപ്പണി ഞങ്ങളുനോക്കിക്കൊള്ളാ..!!”””_ ചേച്ചിയൊന്നൂടെ ആവർത്തിച്ചു…
“”…ചേച്ചിയിങ്ങനെ
തൊണ്ടയിട്ടിളക്കാതെ ആ അടുപ്പീന്നൊരു
വിറകുകൊള്ളിയെടുത്തു വീശ്
ചേച്ചീ… ജീവനിൽ കൊതിയുള്ളതൊക്കെ വല്ല കുപ്പേലുംപോയൊളിച്ചോളും..!!”””_ ദേവസേനയുടെപിറകിൽ കട്ടപ്പനിൽക്കുമ്പോലെ നിന്നുകൊണ്ട് ഞാൻതറച്ചു…
“”…ആ… നീയിങ്ങടുവന്നേ… നിനക്കുള്ളപണി ഞാന്തരാം..!!”””_
എന്റെപിന്തുണ ബോധിയ്ക്കാതെ എന്നേംപിടിച്ചുവലിച്ചോണ്ട് ചേച്ചി, പിടിച്ചിട്ടിരുന്ന ഡെസ്ക്കിന്റടുത്തേയ്ക്കു നടന്നു… എന്നിട്ടവിടെന്തൊക്കെയോ തപ്പിയശേഷം,
“”…അല്ല… ഇവിടിരുന്ന പച്ചക്കറിയൊക്കെ
എന്തിയേ..??”””_ ന്നു വിളിച്ചുചോദിയ്ക്കുവേം ചെയ്തു…