“നീ ഓക്കെയല്ലേടാ?”
അവള് ചോദിച്ചു.
“സോറി മമ്മീ…”
അവന് മുഖമുയര്ത്താതെ പറഞ്ഞു.
“മമ്മിക്ക് ഇങ്ങോട്ട് വരേണ്ടിവന്നത് …അത് ..ഞാന്…”
അവന് തുടര്ന്ന് പറയാന് പറ്റിയില്ല.
“നിന്റെ തല മണ്ടയ്ക്കകത്ത് എന്തൊക്കെയാ ചെറുക്കാ ഈയിടെയായി? അല്ല, നിന്നെ പറഞ്ഞിട്ട് എന്നാ കാര്യം? കുറ്റം എന്റെയല്ലേ? ഈയിടെ ഒരമ്മേം മോനും ബീഹേവ് ചെയ്യേണ്ട പോലെയാണോ നമ്മള്? എല്ലാം എന്റെ…. ”
“പിന്നേ അതൊന്നും കൊണ്ടല്ല,”
അവന് പെട്ടെന്ന് ഇടയ്ക്ക് കയറി.
“നീ പേടിക്കുവോന്നും വേണ്ട…”
അവന്റെ മനസ്സ് വായിച്ചെട്ടന്നത് പോലെ. ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവള് പറഞ്ഞു. അവളുടെ മനോഹരമായ ചിരിയുടെ വശ്യതയില് അവന്റെ കണ്ണുകള് തറഞ്ഞു.
“എടാ നമ്മടെ കളീം ചിരീം കൂട്ടും പിന്നെ…”
അവളൊന്ന് നിര്ത്തി അവനെ അര്ത്ഥഗര്ഭമായി നോക്കി. അവന് അവളുടെ വാക്കുകള്ക്ക് കാതോര്ത്തു.
“പിന്നെ മടീല് ഇരുപ്പും പിന്നെ മറ്റുള്ളതൊക്കെ…അതൊക്കെ എനിക്കും ഇഷ്ടമാ…പക്ഷെ…”
ലിന്സിയുടെ മുഖത്തെ ചിരി മാഞ്ഞു.
“…പക്ഷെ അത് നിന്റെ പടുത്തത്തെ ബാധിക്കുന്നു എന്ന് അറിയുമ്പം എനിക്ക്…”
“എങ്ങനെ ബാധിച്ചൂന്നാ മമ്മീ?”
റോണി പെട്ടെന്ന് ചോദിച്ചു.
“ടെസ്റ്റിനോ എന്തിനെലും മാര്ക്ക് കൊറഞ്ഞു, അതുകൊണ്ടാ വിളിപ്പിക്കുന്നെ എന്നൊന്നും പറഞ്ഞല്ലല്ലോ മിസ്സ് മമ്മീനെ വിളിപ്പിച്ചേ? വേറെ കാരണത്തിനല്ലേ അത്?”