“രാജേഷ്, എനിക്ക് നിന്നോട് ഒരു കാര്യം പറയാനുണ്ട്.”
ഒടുവിൽ അവൾ എന്തോ പങ്കുവെക്കുന്നുണ്ടെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ ആശ്വാസത്തോടെ”ശരി, പറഞ്ഞോ” എന്ന് പറഞ്ഞു അവളെ നോക്കി ഇരുന്നു.
“ശരി, എന്നോട് ദേഷ്യപ്പെടരുത് . പക്ഷേ കഴിഞ്ഞ കുറച്ച് ദിവസങ്ങളായി കുറച്ചു കാര്യങ്ങൾ നടന്നു. നിങ്ങളോടു പറയണം എന്ന് വിചാരിച്ചിരുന്നു പക്ഷെ…….
“എന്താണ് സംഭവിച്ചത് ?”
“ആദ്യം ഞാൻ കരുതിയത് പെട്ടെന്ന് അവസാനിപ്പിക്കാൻ പറ്റുന്ന ഒരു ചെറിയ കാര്യമാണെന്നാണ്. അതുകൊണ്ട് നിങ്ങളെ ഇതിൽ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കാനും വിഷമിപ്പിക്കാനും ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചില്ല. പക്ഷേ പിന്നീട് ഞാൻ നിങ്ങളോട് കള്ളം പറയുകയാണെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി ..”
“റീനു! വിശദീകരണങ്ങൾ നിർത്തി കാര്യത്തിലേക്ക് വരൂ.” ഞാൻ അക്ഷമയോടെ പറഞ്ഞു.
“ശരി,” അവൾ പറഞ്ഞു ഒരു ദീർഘനിശ്വാസമിട്ടു. “എവിടെ തുടങ്ങണം?”
“തുടക്കം മുതൽ പറയൂ.” ഞാൻ പറഞ്ഞു.
“കുറച്ച് ദിവസങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് എനിക്ക് ഒരു പ്രധാന അസൈൻമെന്റ് ഏൽപ്പിക്കേണ്ടി വന്നു. പക്ഷേ ഞാൻ അത് വീട്ടിൽ മേശപ്പുറത്ത് മറന്നു പോയി.ഞാൻ അത് ഇൻസ്ട്രക്ടറോട് പറഞ്ഞു, പക്ഷേ അവർ എന്നെ വിശ്വസിച്ചില്ല. ഞാൻ അത് ചെയ്യാത്തതിനാൽ ഞാൻ ഒഴികഴിവ് പറയുകയാണെന്ന് അവർ പറഞ്ഞു. ഒരു മണിക്കൂറിനുള്ളിൽ ഞാൻ അത് അവർക്ക് എത്തിച്ചു തന്നില്ലെങ്കിൽ അവർ എനിക്ക് ഒരു തരി മാർക്ക് പോലും തരില്ല എന്നു പറഞ്ഞു.”
“ശരി. എന്നിട്ട് ?
“അന്ന് ഒരുപാട് മഞ്ഞു പെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു, അതുകൊണ്ട് ബസുകൾ വൈകിയാണ് ഓടുന്നത്. ഞാൻ അപ്ലിക്കേഷനിൽകൂടി ഒരു ടാക്സി ബുക്ക് ചെയ്യാൻ നോക്കി , പക്ഷേ 45 മിനിറ്റ് നേരത്തേക്ക് ആരെയും അയയ്ക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന് നോട്ടിഫിക്കേഷൻ വന്നു.ഞാൻ നിങ്ങളെ വിളിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു, പക്ഷേ നിങ്ങൾ ഒരു മീറ്റിംഗിലായതിനാൽ അത് വോയ്സ്മെയിലിലേക്ക് പോയി” റീനുവളരെ സങ്കടത്തോടെ പറഞ്ഞു. അവൾ എന്നെ വിളിച്ചത് എനിക്ക് ഓർമ്മയുണ്ട്, പക്ഷേ ഒരു പ്രധാന മീറ്റിംഗ് കാരണം എനിക്ക് തിരികെ വിളിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.