ഇതൊക്കെ കേട്ടു കണ്ണീരൊഴുക്കി ജീവച്ഛവം പോലെ അവൾ നിന്നു..
“”നിനക്കൊരു വാക്ക് പറഞ്ഞാൽ പോരായിരുന്നോ.. അവൾക്കു വേണ്ടി ഞാൻ മാരിതരില്ലേ… നിന്നെ പോലെ അവളും എനിക്ക് ജീവനാണ്.. അന്ന് നിങ്ങളുടെ സംസാരം കേട്ടതു മുതൽ എത്ര കഷ്ടപെട്ടാണ് ഞാൻ നടക്കുന്നതെന്നറിയോ നിനക്ക്. ആരും കാണാതെ ഞാൻ കരയും.. വേറെ റൂമെടുത്തു പോയാലോന്നു വരെ ചിന്തിച്ചതാ.. അവളെ ആലോചിച്ചിട്ടാ ഞാൻ അത് ചെയ്യാഞ്ഞത് “” കരഞ്ഞു കൊണ്ടു എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു അവൾ പറഞ്ഞു..
“”ഞാൻ ആരോട് പറയാനാ പെണ്ണെ.. നീയും അവളും എനിക്ക് ഒരുപോലെയാണ്.. പെട്ടെന്ന് നിങ്ങൾ രണ്ടുപേരും ഒരേ സമയത്തു പറഞ്ഞപ്പോൾ നീയൊന്നാലോചിച്ചു നോക്കിക്കേ “”
“”എന്നാലും ഒരു സൂചനയെങ്കിലും നിനക്ക് തരാമായിരുന്നു.. എന്റെ വേദന നിനക്കറിയില്ല ജയ്സാ.. നിന്നെ ഞാൻ ഞാൻ അത്രയ്ക്ക് ഇഷ്ടപെടുന്നുണ്ട് “” കരഞ്ഞു കരഞ്ഞു അവൾ എന്റെ കൈകളിൽ പിടിച്ചു ഞെരിച്ചു..
“”ഞാനെന്താ പറയാ… നീ മിണ്ടാതിരുന്നപ്പോൾ ഞാനെന്തു മാത്രം വിഷമിച്ചൂന്ന് നിനക്കറിയോ.. ഒറ്റക്കിരുന്നു കരയാൻ പോലും പറ്റാത്ത അവസ്ഥയായിരുന്നു എനിക്ക്.”” എന്റെ കണ്ണീർ അവളുടെ കൈകളിൽ പതിച്ചു..
എന്റെ കണ്ണിലേക്കു തുറിച്ചു നോക്കിയ അവൾ കുറെ നേരം അങ്ങനെ നിന്നു.. പെട്ടെന്ന് പൊട്ടി കരഞ്ഞുകൊണ്ട് എന്റെ ചുണ്ടുകളെ പിടിച്ചു വിഴുങ്ങി.. പിന്നെ പെട്ടെന്ന് വിട്ടു മാറി. അന്തം വിട്ടു നിന്ന എന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാനാവാതെ തലതാഴ്ത്തി ദീർഘ ശ്വാസമെടുത്തു.. പിന്നെ മുഖം പൊത്തി പിടിച്ചു കരഞ്ഞു.