മുഖത്ത് വളരെ നിഷ്കളങ്കത വരുത്തി നിഷ്കളങ്കതയോടെ ഞാൻ സതിയമ്മയെ നോക്കി പറഞ്ഞു… ഇച്ചിരി കണ്ണീരും കൂടെ ഉണ്ടെങ്കി സെറ്റ്… പെണ്ണുംപിള്ള ഫ്ലാറ്റ് ആയേനെ… പക്ഷേ..എന്ത് ചെയ്യാനാ…തുപ്പൽ തൊട്ട് തേക്കാൻ പോലും പറ്റൂല.. മൂന്നും എന്നെ തന്നെ നോക്കി ഇരിക്കേണ്…
എന്റെ കുറ്റസമ്മതം കേട്ടപ്പോ… സതിയാന്റി സുധീഷേട്ടനെ നോക്കി.. പുള്ളി ഞാൻ പറഞ്ഞത് ശെരിയെന്ന മട്ടിൽ തലയാട്ടി.. അപ്പോ സതിയാന്റി ഇരുന്ന എടുത്തൂന്ന് എണീച്ച് എന്റെ അടുത്തോട്ടു വന്നു.. ഞാൻ രണ്ട് ചെവിം പൊത്തി പിടിച്ചു നിന്നു.. ഇത് കണ്ട് ചിരി പൊട്ടി സതിയാന്റി എന്റെ രണ്ട് കൈയ്യും തട്ടി മാറ്റി ചെവിമ്മേ.. പയ്യെ തടവിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു..
“”എന്റെ കുട്ടന് നൊന്തോടാ ഒത്തിരി…””
“”ഇല്ല്യ നല്ല ചുഗം… ഒന്ന് പോണുണ്ടോ പെണ്ണുമ്പിള്ളേ.. ചെവി പിടിച്ച് തിരിച്ച് പൊന്ന് ആക്കിയതും പോരാ വേദന ഉണ്ടോന്ന് “”
കിട്ടിയ തക്കത്തിന് ഞാൻ സതിയാന്റിയെ നല്ല പോലങ്ങ് വാരി…
“”ആഹാ… തർക്കുത്തരം പറയുന്നോ കുരുത്തം കെട്ടതേ… ഇച്ചെരെ ആയഞ്ഞു തന്നപ്പോ അവൻ തലേൽ കേറണ കണ്ട ഏട്ടാ…””
പ്രഭാരേട്ടനെ നോക്കി സതിയാന്റി പറഞ്ഞു..
“”ഹാ.. നീ.. തന്നെ അല്ലെ അവന്റെ ചെവി പിടിച്ചു പൊന്ന് ആക്കിയേ എന്നിട്ട് നീ തന്നെ വേദന ഉണ്ടോന്ന് ചോദിച്ചാ അവനു ദേഷ്യം വരൂലേ സതീ….””
പ്രഭാരേട്ടൻ എനിക്ക് സപ്പോർട്ടായി നിന്നു.. ഞാൻ പുള്ളിയെ നോക്കി ഒന്ന് കണ്ണ് അടച്ചു കാട്ടി പുള്ളി തിരിച്ചിങ്ങോട്ടും…
“”അമ്മേ… ഞാൻ ഇവിടെ ഇങ്ങനെ ഒരാൾ ഉണ്ടെന്നുള്ള കാര്യം നിങ്ങ വല്ലാണ്ട് മറക്കുന്നുണ്ട് ട്ടാ….. വല്ലാണ്ട്..””