രാത്രിയില്‍ വിടരുന്ന പൂവുകള്‍ [സ്മിത]

“പോടാ ഒന്ന്!”

ശ്രീദേവിയും  ഇഷ്ട്ടപ്പെടാത്ത സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു.

“അങ്ങനെ ഒന്നും എന്ന് പറഞ്ഞാ? നീ ഉദ്ദേശിക്കുന്ന ഒന്നും നടന്നില്ല…’

“ഞങ്ങടെ ദൗർഭാഗ്യം!”

ഡാനി നെടുവീർപ്പിട്ടു.

“എടാ ടീവീല് എന്തേലും കൊള്ളാവുന്ന പ്രോഗ്രാം ഉണ്ടോന്ന് നോക്ക്,”

ചാനൽ മാറ്റിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന സുനിലിനെ നോക്കി സന്ദീപ് പറഞ്ഞു.

“അത് തന്നെയാ നോക്കുന്നെ..”

“നല്ല ഫിലിം വല്ലോം കാണും,”

ആനന്ദ് പറഞ്ഞു.

“ഒരു സിനിമേം ഇല്ലേലും മണിച്ചിത്രത്താഴ് ഷുവർ ആയും കാണും ഏഷ്യാനെറ്റിൽ…”

ഡാനി പറഞ്ഞു.

അത് കേട്ട് എല്ലാവരും ചിരിച്ചു.

“ഒന്ന് മടിയിൽ ഇരിക്ക് എന്‍റെ  ചേച്ചീ…”

ഡാനി ശ്രീദേവിയുടെ കൈയ്യിൽ പിടിച്ച് അടുപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.

“മടീലോ? എന്തിന്?”

അവന്‍റെ  പിടുത്തം വിടുവിക്കാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് ശ്രീദേവി ചോദിച്ചു.

“എന്ത് രസായിരിക്കും ചേച്ചി…ഒന്ന് ഓർത്ത് നോക്കിക്കേ..ചേച്ചീടെ ഇ ആനക്കുണ്ടി എന്‍റെ  മടീൽ അങ്ങനെ ചേർന്ന് അമർന്ന്, അങ്ങനെ ഇരിക്കുമ്പം..ഹോ!”

അവൻ എരിവ് കടിച്ചത് പോലെയുള്ള ശബ്ദമുണ്ടാക്കി.

“അല്ലേടാ?”

അങ്ങനെ ചോദിച്ച് അവൻ കൂട്ടുകാരെ നോക്കി.

“പിന്നില്ലേ!”

അവർ പിന്താങ്ങി.

“പക്ഷെ,  ആ സുഖം നീ ഒറ്റയ്ക്ക് അങ്ങന അനുഭവിക്കേണ്ട…ഞങ്ങൾക്കും വേണം!”

ആനന്ദും സുനിലും പറഞ്ഞു.

“ഡാ, ഡാ…!”

സന്ദീപ് അവരെ നോക്കി നാക്ക് കടിച്ചുകൊണ്ട് ശബ്ദമുണ്ടാക്കി.