അവന്റെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ അവൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ചേച്ചി വിഷയം മാറ്റല്ലേ…”
അവളുടെ കൈയ്യിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ടു അവൻ പറഞ്ഞു.
“വൈകുന്നേരം അവമ്മാര് വരുമ്പം മുണ്ടിലും ബ്ലൗസിലും വേണം കേട്ടോ…”
“എനിക്കെങ്ങും വയ്യ..ഞാൻ ചെയ്യില്ല…”
അവൾ ഉറച്ച ശബ്ദത്തിൽ പറഞ്ഞു.
“എന്റെ പൊന്നുച്ചേച്ചി പ്ലീസ്…”
അവൻ ദയനീയ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു.
“ശ്യോ! കുരിശായല്ലോ എൻ്റെ ഈശ്വരാ! നോക്കട്ടെ! ഇപ്പം നീയൊന്ന് എന്നെ പണിചെയ്യാൻ വിട്!”
“പിന്നെ…”
അവന് അവളുടെ നേരെ തിരിഞ്ഞു.
“മുണ്ടും ബ്ലൌസും മാത്രം മതി, നോ ബ്രാ, നോ പാന്റ്റി..”
“നടന്നതാ!”
അവള് അവനെ മുഖം കോട്ടിക്കാണിച്ചു.
പിറ്റേ ദിവസം മൂവരും ആകാംക്ഷയോടെ സന്ദീപിനെ നോക്കി.
“ആന്റി എവിടെയാടാ?”
ഡാനി അക്ഷമനായി.
“ക്ഷമിച്ചിരിക്കെടാ…”
സന്ദീപ് പറഞ്ഞു.
“ചായ ആയില്ലേ ചേച്ചീ?”
അവൻ അകത്തേക്ക് നോക്കി വിളിച്ചു.
“വരുന്നെടാ…”
അകത്ത് നിന്ന് ശ്രീദേവി പറയുന്നത് അവർ കേട്ടു.
ഡാനിയും സുനിലും ആനന്ദും അകത്തേക്ക് ആകാംക്ഷയോടെ നോക്കി. അൽപ്പം കഴിഞ്ഞ് അകത്ത് നിന്നും അവളുടെ പാദപതനത്തിന്റെ ശബ്ദം അവർ കേട്ടു. പെട്ടെന്ന് കതകിനപുറത്ത് അവളുടെ രൂപം ദൃശ്യമായി.
“ഈശോയെ!”
ഡാനി തുറന്നു വരുന്ന വായുടെ മേൽ കൈത്തലം വെച്ച് അങ്ങോട്ട് നോക്കി. മറ്റുള്ളവരുടെ അവസ്ഥയും മറിച്ചായിരുന്നില്ല. അവരുടെ ശ്വാസം ഉച്ചത്തിലായി. കണ്ണുകൾ മുഴുത്തു.