രാത്രിയില്‍ വിടരുന്ന പൂവുകള്‍ [സ്മിത]

“ഈശ്വരാ    ശ്യേ…”

അവൾ കൈകൾ കൊണ്ട് മുഖം പൊത്തി.

“ചേച്ചി എന്തിനാ ഇങ്ങനെ നാണിക്കുന്നേ?”

അവളുടെ കൈകൾ പിടിച്ചു മാറ്റിക്കൊണ്ട് .

ചോദിച്ചു.

“ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ, എനിക്ക് പ്രോബ്ലം ഇല്ലന്ന്…”

“എന്നാലും ശ്യേ…”

അവളുടെ മുഖത്തുനിന്നും ചമ്മലൊഴിഞ്ഞില്ല.

“ഹ! ഞാൻ പറയട്ടെ…”

അവൻ തുടർന്നു.

“ചേച്ചിക്ക് എന്തോ വയറു വേദന പോലെ എനിക്ക് തോന്നി..കരയുന്ന സൗണ്ടും നല്ല താളത്തിൽ ഒച്ചയും…”

“ശ്യേ..നീയെന്തിനാ അങ്ങനെ ഒക്കെ പറയുന്നേ സന്ദീപേ?”

അതി ഭയങ്കരമായ ചമ്മലോടെ, അതിലേറെ നാണത്തോടെ അവൾ ചോദിച്ചു.

“പിന്നെ കണ്ടതും കേട്ടതും ഒക്കെ അതുപോലെ അല്ലെ ചേച്ചീ പറയേണ്ടത്?”

അവൻ അദ്‌ഭുതത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“ആ ഒച്ച ഒക്കെ കേട്ട് എന്നതാ അതെന്ന് അറിയാൻ ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു…ചേച്ചീടെ ബെഡ് റൂമീന്ന് ആണ് സൗണ്ട് വരുന്നേ…ഞാൻ അങ്ങോട്ട് വന്നപ്പം ജനല് തുറന്ന് കിടപ്പുണ്ട്..ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കിയപ്പം….”

“ശ്യോ മതി..പ്ലീസ് ഡാ മോനെ….”

“ഒരു നാണക്കാരി…”

അവളുടെ തുടയിൽ പിച്ചിക്കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു.

“പോകുന്നുണ്ടോ ഒന്ന്…ഹോ! അകത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പം കണ്ട കാഴ്ച്ച! ഇപ്പഴും അതിന്റെ ത്രില്ലിലാ ഞാൻ…ആദ്യമായിട്ടാ ചേച്ചിയെ ഫുൾ ന്യൂഡ് ആയിട്ട് കാണുന്നെ! ഹോ! സൂപ്പർ പെയിന്റിങ് പോലെ…എന്തൊരു സൗന്ദര്യവാ എന്റെ ചേച്ചി…ജോർജ്ജ് ചേട്ടനും സൂപ്പർ..നല്ല മസിൽ ഒക്കെയായി…കറുത്തിട്ട്…എന്തൊരു മുഴുപ്പാ ജോർജ്ജ് ചേട്ടന്റെ സാധനത്തിന്…അതങ്ങനെ കൊലച്ച് പൊങ്ങി നിക്കുമ്പം ആനേടെ തുമ്പി കൈ ആണെന്ന് തോന്നിപ്പോയി …..അത് ചേച്ചീടെ സാധനത്തിനാത്ത് കേറീം ഇറങ്ങീ…എന്റെ അമ്മെ…:”