രാത്രിയില്‍ വിടരുന്ന പൂവുകള്‍ [സ്മിത]

Posted by

 

“ഞാന്‍ വഴക്കൊന്നും …..”

 

ശ്രീദേവി പറഞ്ഞു പൂര്‍ത്തിയാക്കുന്നതിനു മുമ്പ് അവരിരുവരും ശ്രാവണിയെ വാതില്‍ക്കല്‍ കണ്ടു.

 

“എന്തേലും സീരിയസ് ഡിസ്ക്കഷന്‍ ആണോ? എനിക്ക് അകത്തേക്ക് വരാവോ?”

 

അകത്തേക്ക് കയറിക്കൊണ്ട്‌ അവള്‍ ചോദിച്ചു.

 

“ആ സീരിയസ്സാ…”

 

അവളെ പിടിച്ച് തന്‍റെ അടുത്ത് ചേര്‍ത്ത് ഇരുത്തിക്കൊണ്ട് സന്ദീപ്‌ പറഞ്ഞു.

 

“നിന്നെ കെട്ടിച്ചു വിടുന്ന കാര്യം ആലോചിക്കുവാ…”

 

“കൊന്നു കളയും ഞാന്‍…”

 

അവള്‍ സന്ദീപിന്‍റെ മൂക്കിന്‍ തുമ്പ് പിടിച്ചു തിരുമ്മി.

 

“ഇപ്പഴേ എന്നെ കെട്ടിച്ചുവിടുന്ന കാര്യം എങ്ങാനും പറഞ്ഞാ…!”

 

“അല്ലെങ്കി നീയെന്‍റെ കൊച്ചിനെ പ്രസവിക്കുമോന്നാ നിന്‍റെ അമ്മേടെ പേടി…”

 

ശ്രീദേവിയും ശ്രാവണിയും ഒരുപോലെ അമ്പരന്ന് സന്ദീപിനെ നോക്കി.

 

“അല്ല, ഇനി അങ്ങനെ ആണേല്‍ എന്നാ?”

 

പെട്ടെന്ന് സമചിത്തത വീണ്ടെടുത്ത് ശ്രാവണി പറഞ്ഞു.

 

 

 

:ഞാന്‍ ധൈര്യമായി, സന്തോഷത്തോടെ മാമന്‍റെ കൊച്ചിനെ പെറും…തമിഴന് അക്കാ മകള്‍ ആകാങ്കി എനിക്ക് മാമന്‍ മകള്‍ ആകത്തില്ലേ?”

 

അത് കേട്ടപ്പോള്‍ സന്ദീപ്‌ അവളുടെ ചുണ്ടുകളില്‍ അമര്‍ത്തി കടിച്ച് ഒരുമ്മ കൊടുത്തു.

 

അത് നോക്കി നിന്ന ശ്രീദേവി പതിയെ കട്ടിലിലേക്ക് ചരിഞ്ഞു.

“ഓ, ഈ കട്ടിലിന് ഇത്രേം വലിപ്പം ഒണ്ടാരുന്നൊ?”

 

സന്ദേപിന്‍റെ ചുണ്ടുകള്‍ തന്നില്‍ നിന്നും വേര്‍പെട്ടപ്പോള്‍ ശ്രാവണി കട്ടിലിലേക്ക് നോക്കിപ്പറഞ്ഞു.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *