അവിഹിതത്തിന്റെ മുല്ലപ്പൂക്കൾ 1 [Nancy]

Posted by

 

എല്ലാം കേട്ട് കഴിഞ്ഞിട്ട് എന്നെ ഒന്ന് നോക്കി. അവന്റെ നോട്ടത്തിന്റെ അർത്ഥം മനസ്സിലായി ഞാൻ ചെറുതായി ഒന്ന് ചിരിച്ചു.

 

മനു: ഏതോ ജയിലിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെടാൻ വഴി പറഞ്ഞു തരുന്ന പോലുണ്ടല്ലോ ടീച്ചറെ..

 

വർക്ക് ഏരിയയിൽ നിന്നും മുറ്റത്തേക്കുള്ള സ്റ്റെപ്പിലേക്ക് ഇറങ്ങി നിന്നുകൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു.

 

ഞാൻ: ഇത്രയും നടന്നു കഴിയുമ്പോൾ എന്റെ കുട്ടൻ അടുത്ത നാട്ടിൽ ചെല്ലും..

 

അവനെ കളിയാക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു.

 

മനു: അടുത്ത നാട്ടിലോ..!!

 

ഞാൻ: പിന്നെ റോഡ് മാർഗ്ഗം പോയിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ നീ ആ ജംഗ്ഷനിൽ ചെല്ലണമെങ്കിൽ 10-12 km പോകണം.

 

മനു: അപ്പോൾ അത് നിങ്ങളുടെ ജംഗ്ഷൻ അല്ലേ..

 

ഞാൻ: ഞങ്ങളുടെ ജംഗ്ഷൻ വീടിന്റെ ഗേറ്റിന്റെ മുൻപിലുള്ള ആ ജംഗ്ഷന് ആണ്.

 

മനു: അത് എല്ലാം കൂടെ എത്ര കിലോമീറ്റർ ഞാനിപ്പോൾ നടക്കണം..

 

ഞാൻ: അത് ഇപ്പോൾ ഒരു 4 – 5 km..

 

മനു: എന്റെ പൊന്നു ടീച്ചറേ.. ആ വഴി പോയാൽ വേറെ ആരെങ്കിലും ഒക്കെ കാണുമോ..

 

ഞാൻ: ഇല്ലടാ ഈ പറമ്പൊക്കെ ഞങ്ങളുടെ തന്നെയാണ്. നീ ഞങ്ങളുടെ പറമ്പിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിയാൽ പിന്നെ നേരെ റോഡിലാണ്. അതുകൊണ്ട് വേറെ ആരും കാണാൻ സാധ്യതയില്ല.

 

അവൻ തിരിഞ്ഞ് ആ വഴിലേക്ക് നോക്കി.. എന്നിട്ട് എന്നെ ഒന്ന് നോക്കി.

 

ഞാൻ: എന്താടാ, ഈ കാട്ടുവാസി പെണ്ണിനെ പ്രേമിക്കണ്ടായിരുന്നു എന്ന് തോന്നുന്നുണ്ടോ..

 

ആ സ്റ്റെപ്പിൽ നിന്നുകൊണ്ട് അവൻ എന്റെ അരക്കെട്ടിൽ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *