എല്ലാം കേട്ട് കഴിഞ്ഞിട്ട് എന്നെ ഒന്ന് നോക്കി. അവന്റെ നോട്ടത്തിന്റെ അർത്ഥം മനസ്സിലായി ഞാൻ ചെറുതായി ഒന്ന് ചിരിച്ചു.
മനു: ഏതോ ജയിലിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെടാൻ വഴി പറഞ്ഞു തരുന്ന പോലുണ്ടല്ലോ ടീച്ചറെ..
വർക്ക് ഏരിയയിൽ നിന്നും മുറ്റത്തേക്കുള്ള സ്റ്റെപ്പിലേക്ക് ഇറങ്ങി നിന്നുകൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു.
ഞാൻ: ഇത്രയും നടന്നു കഴിയുമ്പോൾ എന്റെ കുട്ടൻ അടുത്ത നാട്ടിൽ ചെല്ലും..
അവനെ കളിയാക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു.
മനു: അടുത്ത നാട്ടിലോ..!!
ഞാൻ: പിന്നെ റോഡ് മാർഗ്ഗം പോയിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ നീ ആ ജംഗ്ഷനിൽ ചെല്ലണമെങ്കിൽ 10-12 km പോകണം.
മനു: അപ്പോൾ അത് നിങ്ങളുടെ ജംഗ്ഷൻ അല്ലേ..
ഞാൻ: ഞങ്ങളുടെ ജംഗ്ഷൻ വീടിന്റെ ഗേറ്റിന്റെ മുൻപിലുള്ള ആ ജംഗ്ഷന് ആണ്.
മനു: അത് എല്ലാം കൂടെ എത്ര കിലോമീറ്റർ ഞാനിപ്പോൾ നടക്കണം..
ഞാൻ: അത് ഇപ്പോൾ ഒരു 4 – 5 km..
മനു: എന്റെ പൊന്നു ടീച്ചറേ.. ആ വഴി പോയാൽ വേറെ ആരെങ്കിലും ഒക്കെ കാണുമോ..
ഞാൻ: ഇല്ലടാ ഈ പറമ്പൊക്കെ ഞങ്ങളുടെ തന്നെയാണ്. നീ ഞങ്ങളുടെ പറമ്പിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിയാൽ പിന്നെ നേരെ റോഡിലാണ്. അതുകൊണ്ട് വേറെ ആരും കാണാൻ സാധ്യതയില്ല.
അവൻ തിരിഞ്ഞ് ആ വഴിലേക്ക് നോക്കി.. എന്നിട്ട് എന്നെ ഒന്ന് നോക്കി.
ഞാൻ: എന്താടാ, ഈ കാട്ടുവാസി പെണ്ണിനെ പ്രേമിക്കണ്ടായിരുന്നു എന്ന് തോന്നുന്നുണ്ടോ..
ആ സ്റ്റെപ്പിൽ നിന്നുകൊണ്ട് അവൻ എന്റെ അരക്കെട്ടിൽ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു.