Posted by ഇച്ചായനെ യാത്രയാക്കിയ ശേഷം മുറ്റത്ത്‌ നിന്നുകൊണ്ട് തന്നെ ബിബിൻ എന്നെ ചെയ്തതൊക്കെ എന്നെയും അറിയാതെ ആലോചിച്ച് നിന്നു.
എന്തു ധൈര്യത്തിലാണ് അവന് എന്നെ അങ്ങനെയൊക്കെ ചെയ്തത്? ഞാൻ ഒരിക്കലും അറിയില്ല എന്നാണോ അവന് വിചാരിച്ചത്!? ഇപ്പൊ അതിനെ കുറിച്ച് ആലോചിച്ചപ്പൊ എനിക്ക് അവനോട് ദേഷ്യമൊന്നും വന്നില്ല. എന്തുകൊണ്ടോ അവനോട് ക്ഷമിക്കാൻ തോന്നി.
അങ്ങനെ വലിയ പ്രത്യേകത ഒന്നുമില്ലാതെ ദിവസങ്ങൾ വേഗത്തിൽ കൊഴിഞ്ഞു പോയി. വെള്ളിയാഴ്ചയും വന്നു — അന്നു രാത്രി ഒരു സംഭവമുണ്ടായി…
ഇച്ചായനും മോളും ഹാളില്‍ ടിവി നോക്കുകയായിരുന്നു. ഞാനും ബിബിനും കിച്ചനിൽ രാത്രിക്കുള്ള ഭക്ഷണം ഉണ്ടാക്കുന്ന തിരക്കിലായിരുന്നു. അതിന്റെ കൂട്ടത്ത് രാവിലെ പുട്ട് ഉണ്ടാക്കാൻ വേണ്ടി മിക്സിയിൽ അരിയും പൊടിച്ചെടുക്കുകയായിരുന്നു.
“എടാ ബിബിനെ, മുകളിലത്തെ ആ ഷെൽഫിൽ നിന്ന് ആ ചീനച്ചട്ടി എടുത്തു താ, മാവ് വറുക്കണം.” എനിക്ക് കൈ എത്താത്തത് കൊണ്ട്‌ അവനോട് ഞാൻ പറഞ്ഞു.
ഉടനെ അവന് ചീനച്ചട്ടി എടുക്കുന്നത് പോലെ അതിനെ അവന് മനപ്പൂര്‍വ്വം ഉള്ളിലേക്ക് തള്ളിവിട്ടു. അതെനിക്ക് മനസ്സിലാവില്ല എന്നാണ് ബിബിൻ വിചാരിച്ചത്… പക്ഷേ അവന് തെറ്റി.
“അയ്യോ ആന്റി ചീനച്ചട്ടി ഉള്ളിലേക്ക് നീങ്ങി പോയല്ലോ, ഇനി എടുക്കാൻ എനിക്കും കൈ കിട്ടില്ല.”
“എന്ന നി പോയി ഒരു കസേര എടുത്തിട്ട് വാ. അതിൽ കേറി എടുത്താല്‍ മതി.” ഞാൻ പറഞ്ഞു.
“ഓ, 10 സെക്കന്‍ഡ് ജോലിക്ക് വേണ്ടി ഹാളില്‍ ചെന്ന് കസേര എടുത്തോണ്ട് വരണം.. പിന്നെ തിരികെ കൊണ്ടിടണം – അതൊക്കെ ഇരട്ടി പണിയല്ലേ, ആന്റി. വെറുതെ സമയവും വേസ്റ്റാവും. അതുകൊണ്ട്‌ ആന്റിയെ ഞാൻ പൊക്കാം ആന്റി ചീനച്ചട്ടി എടുത്താൽ മതി.”