“ഇനി ഞാൻ ബിബിനോട് ദേഷ്യപ്പെടില്ല, മതിയോ?”
“മ്മ്, മതി.”
ഒടുവില് എന്നോട് ദേഷ്യം കാണിക്കാൻ കോട്ടി വച്ചിരുന്ന ആ ഒന്പത് വയസ്സുകാരിയുടെ ചുണ്ടുകള് നേരെയായി. അവള് എന്റെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി വന്നിരുന്നു. ഞാൻ ചായ എടുത്ത് അവള്ക്ക് കൊടുത്തു. അതും വാങ്ങി അവളുടെ ശ്രദ്ധ പിന്നെയും ടിവിയിലായി.
എന്റെ ചിന്ത ബിബിനിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു. ചിലപ്പോ ഈ പ്രായത്തിന്റെ കാരണം കൊണ്ടാവും അവനില് ഇങ്ങനത്തെ മാറ്റങ്ങള് സംഭവിക്കുന്നത്. പക്ഷേ പെണ്കുട്ടികളെ വായ്നോക്കിയും, പ്രേമിച്ചും, കൂട്ടുകാരുമായി കറങ്ങി നടക്കേണ്ട ഈ പ്രായത്തില് അതൊന്നും ചെയ്യാതെ എപ്പോഴും വീട്ടില് തന്നെയുണ്ടാവും അവന്. ആവശ്യത്തിന് മാത്രമേ പുറത്ത് പോകുകയുള്ളു. കോളേജിൽ ഒരുപാട് പെൺകുട്ടികൾ അവനെ ഇഷ്ടത്തോട് നോക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടിട്ടുണ്ട്… പക്ഷേ അവന് പ്രണയമൊന്നും ഇല്ലെന്നാണ് ബിബിൻ എന്നോട് പറഞ്ഞിട്ടുള്ളത്.
കഴിഞ്ഞ രണ്ടാഴ്ച അവന് എന്നോട് ചെയ്തതൊക്കെ ഓര്ത്ത് ദേഷ്യം വന്നെങ്കിലും, അവന് ഓരോന്ന് ചെയ്തപ്പോളൊക്കെ എന്റെ ശരീരം പ്രതികരിക്കുകയാണ് ചെയ്തത്. ശരീരം നന്നായി തരിച്ചു വന്നു. അപ്പോളൊക്കെ ആ രാത്രികളില് എന്റെ ഇച്ചായനെ ഞാൻ ഓരോന്ന് ചെയ്ത് നന്നായി പ്രോത്സാഹിപ്പിക്ച്ചിരുന്നു. ഇച്ചായനും എന്നെ ഒഴിവാക്കാതെ എന്നെ കളിക്കുക തന്നെയാ ചെയ്തത്. പക്ഷേ നല്ലോരു കളി കളിച്ച് എന്നെ തൃപ്തിപ്പെടുത്തുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്ന എനിക്ക് കിട്ടിയത് ഇച്ചായന്റെ ആ സ്ഥിരമായ കാട്ടിക്കൂട്ടൽ മാത്രമാണ്.