“ അവനേയും ഞാൻ വിളിച്ചതാ…
എന്നെ പറ്റിച്ചല്ലേ ഉമ്മ അവനെ തട്ടിയെടുത്തത്…?”.
“എന്നാ അവനേയും നീയെടുത്തോടീ…
എന്നിട്ട് രണ്ടാളേയും കൊണ്ട് പൂറ്റിലും, കൂതീലും കയറ്റിക്ക്… അല്ല പിന്നെ…”
നസീമ ചീറി..
“ ഉം… കയറ്റിക്കും ഞാൻ…
ഏതായാലും ഉമ്മയിന്ന് കൊതിച്ചതല്ലേ…
അത് തന്നെ നടക്കട്ടെ…
ഉമ്മ പറ… ആരെ വേണം ഉമ്മാക്ക്…?”
യഥാർത്തത്തിൽ തമ്മിലറിഞ്ഞ ചമ്മൽ മറക്കാനാണ് രണ്ടാളും കലിപ്പിലായത്..
ആ ചമ്മലൊന്ന് മാറ്റണം.. അതിന് വേണ്ടിയാണ് പരസ്പരം കുറ്റപ്പെടുത്തുന്നത്..
നല്ല നാല് തെറി പറഞ്ഞതോടെ രണ്ടാളുടെയും നാണവും ചമ്മലും മാറി..
“ അതിനവനെവിടെ… ?”
വിനോദിനെ കാണാതെ നസീമ ചോദിച്ചു..
കുൽസു പുറത്തേക്കിറങ്ങി ഇരുട്ടിൽ മറഞ്ഞിരിക്കുകയായിരുന്ന വിനോദിനെ പിടിച്ച് വലിച്ച് മുറിയിലേക്ക് കയറ്റി..
ഇപ്പോൾ ഞെട്ടിയത് ബീരാനാണ്..
“എടാ… വിനൂ… നീ… ?”
വിനോദ് ഞെട്ടിക്കൊണ്ട് ബീരാനെ നോക്കി..
“ഇക്കാ…”
ബീരാന് ചിരിക്കണോ കരയണോന്ന് മനസിലായില്ല..
മൂന്നാല് കൊല്ലമായി ബീരാൻ ഷർട്ടും പാന്റും എടുക്കുന്നത് മുഴുവൻ വിനോദിന്റെ കടയിൽ നിന്നാണ്..
അവർ തമ്മിൽ പ്രായ വിത്യാസമുണ്ടെങ്കിൽ രണ്ടാളും നല്ല സുഹൃത്തുക്കളാണ്..
ടൗണിൽ പോകുമ്പോൾ വെറുതെയെങ്കിലും വിനോദിന്റെ കടയിലൊന്ന് കയറി അവനോട് കുറച്ച് നേരം സംസാരിച്ചിരിക്കും ബീരാൻ.. അത്ര സുഹൃത്തുക്കളാണവർ..
ഒന്നും നോക്കാതെ ബീരാൻ ഉറക്കെ ചിരിച്ചു..
അത് കേട്ട് ചിരിയോടെത്തന്നെ വിനോദ്, ബീരാനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.
നസീമയും, കുൽസുവും അന്തം വിട്ടു..
ഇവർ രണ്ടാളും നേരത്തേ പരിചയക്കാരാണെന്നറിഞ്ഞതും രണ്ടാൾക്കും സമാധാനമായി.. സന്തോഷവും..