കഷ്ടകാലം [ലുക്കാ]

ഓ ഗോഡ് ഇവന്റെ അടുത്ത് ഒരു രക്ഷയും ഇല്ലല്ലോ ലയ പല്ല് കടിച്ചു കൊണ്ടു അവിടെ തന്നെ ഇരുന്നു

“എടൊ ലയയുടെ കാൽ ഇതു പോലെ ഒന്ന് പിടിഛേ അഭി പറഞ്ഞതും മോനായി ചിരിച്ചു കൊണ്ടു രണ്ട് സിറ്റിനും ഇടയിൽ കുടി കൈ ഇട്ടു ലയയുടെ മുട്ടിനു താഴേ ഉള്ള ഭാഗത്തു പിടിച്ചു ഉയർത്തി കാലുകൾ നന്നായി ഉയർന്നതതും ലയയുടെ തുടയും ചന്തിയുടെ കുറച്ചു ഭാഗവും ഉയർന്നു ആ പൂറും പൂവ് ഇതലുകളും ഒരു മിന്നായം പോലെ അഭി കണ്ടു.

“ഹോ” അവൻ ഒന്ന് നെടുവിർപ് ഇട്ടു.

അവന്റെ നെടുവിർപ്പും നോട്ടവും കണ്ടു അപകടം മണത്ത ലയ തന്റെ ഇടതു കൈ എടുത്തു പെട്ടന്ന് തന്നെ അടിയിൽ കൂടി കൈ ഇട്ടു ആ പൂർ ഇതളുകൾ കൈ കൊണ്ടു മറച്ചു കളഞ്ഞു. അത് കണ്ട അഭിയും മോനായിയും ഒന്ന് ചിരിച്ചു.

“കാല് ഞാൻ ഉയർത്തിയാൽ പോരെ” ഉള്ളിൽ വന്ന കലിപ്പ് അവൾക്ക് നിയർത്ഥിക്കാൻ ആയില്ല

“ഓ അതൊക്കെ മോനായി ചെയ്തോളും ലയയെ ഒരു കാര്യത്തിലും ഞങ്ങൾക്ക് ബുധിമുട്ടിക്കുന്നതിനു താല്പര്യം ഇല്ല ”

“ഗാ എന്തേലും കാണിക്ക്” ലയ മുഖം കറുപ്പിച്ചു അവനെ ഒന്ന് നോക്കി കൊണ്ടു മുഖം വീണ്ടും വെട്ടിച്ചു.

“സാറെ മേടം നല്ല കട്ട കലിപ്പിൽ ആണല്ലോ”

“അതൊക്കെ വില്ലയിൽ ചെന്നാൽ ഞാൻ മാറ്റി എടുക്കില്ലേ “അപ്പോളും ലയ അവനെ കലിപ്പോടെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി.

അഭി അതൊന്നും കാണാത്ത പോലെ ഭാവിച്ചു ആ റെഡ് കളർ പാന്റീസ് പയ്യെ മുകലേക്കു കയറ്റി തുട വരെ എത്തിയപ്പോൾ തന്നെ ലയ ആവന്റെയും മോനായിയുടെയും കൈകൾ വീടിപ്പിച്ചു ചന്തി കുറച്ചു ഉയർത്തി ആ പാന്റീസ് തന്റെ അരയിൽ കയറ്റി ഇട്ടു.

“ആ ഇതു കയറുന്നുണ്ട് ഓക്കേ ആണ് “