കഷ്ടകാലം [ലുക്കാ]

“ഓക്കേ സാർ”

ലയ അത് കേട്ടു തല കുനിച്ചു ഇരുന്നു

“എന്താ ലയ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഇരിക്കുന്നെ നമുക്ക് എന്തേലും മിണ്ടിയും പറഞ്ഞും പോകാം.

എന്ത് പറയാനാണ് തന്റെ പ്ലാൻ മൊത്തം പൊളിഞ്ഞു ഇനി എന്താകുമെന്ന് ഒരു പിടിയും ഇല്ല എങ്കിലും വരുന്നത് വരട്ടെ ലയ ചിന്തിച്ചു. അതേസമയം കാർ പാന്റീസ് ഹോമിൽ എത്തിയിരുന്നു അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന പാർക്കിംഗ് അണ്ടർ ഗ്രാവുണ്ടിൽ മോനായി കാർ പാർക്ക് ചെയ്തു ചെറിയ ഇരുട്ട് ഉള്ളത് കൊണ്ടു തന്നെ മോനായി കാറിന്റെ ഉള്ളിലെ ലൈറ്റ് ഓൺ ചെയ്തു ആ മഞ്ഞ വെട്ടത്തിൽ ലയയുടെ ഗോതമ്പ് നിറം ഉള്ള ശരീരം തിളങ്ങി .

“സാർ ഇറങ്ങുന്നില്ലേ “ഡോർ തുറന്നു പുറത്തു ഇറങ്ങുന്നതിന്റെ ഇടയിൽ മോനായി ചോദിച്ചു ”

“എയ്യ് ഇല്ല താൻ പോയ്യി ആ മോർഫിയോട് പറഞ്ഞാൽ മതി അവൻ ഒരു ബോക്സ്ൽ എടുത്തു തരും പിന്നെ 85 എന്നാ സൈസ് ലയ പറഞ്ഞത് 85 മുതൽ 95 വരെ ഉള്ളത് എടുത്തോ ഇവളെ ചന്തി കണ്ടിട്ടു 85 കേറും എന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല ”

“അത് നേരാ മേടത്തിനു നല്ല ചന്തി ഉണ്ട്” മോനായി തിരിച്ചു അടിച്ചു.

“എന്നാൽ വേഗം പോയ്യി വാ ”

“ഓക്കേ അയാൾ പെട്ടന്ന് തന്നെ നടന്നു പോയ്യി.

അവരുടെ സംസാരം കേട്ടിട്ടു തന്നെ ലയക്ക് തൊലി ഉരിഞ്ഞു പോകുന്ന പോലെ തോന്നി എങ്കിലും അതൊക്കെ സഹിച്ചേ പറ്റു തന്റെ ഭർത്താവ് ചെയ്ത ചെറ്റത്തരം ആണ് ഏതു സമയത്തു ആണാവോ അയാളെ കെട്ടാൻ തോന്നിയത് അവൾ ചെറുതായി പിറു പിറുത്തു.

“ലയ ഈ പാന്റ് ഒന്നും കൂടി ഊരണം അഭി ഒരു കള്ള ചിരിയോടെ അവളെ നോക്കി പറഞ്ഞു ”

“എന്തിനു” ലയ വീണ്ടും നെറ്റി ചുളിച്ചു