“”അതിങ്ങ് അടുത്തില്ലേ…. പെട്ടെന്ന് എങ്ങനെയാ എല്ലാം അറേൻജ് ചെയ്യുന്നേ..””
“” അല്ല… ചെറിയൊരു രജിസ്റ്റർ മാരേജാണ് ഞങ്ങളുദേശിക്കുന്നത്… അതാവുമ്പോ പെട്ടന്ന് പരുപാടി കഴിയുലോ…!””
ഞാനിടക്ക് കേറി, ന്നാൽ അവളിൽ അന്നേരം മിന്നി മാറിയ വികാരം.. അത് എന്നെക്കാളും മനസിലായത് വല്യമ്മക്കാണെന്ന് അടുത്ത ഡയലോഗിലൂടെ നിക്ക് മനസിലായി.
“” അത് നീയല്ല തീരുമാനിക്കുന്നെ… നീയവിടെ മിണ്ടാതെ ഇരുന്നോ… ന്താ വേണ്ടെന്ന് ഞങ്ങളു തീരുമാനിച്ചോളാം… അവനൊരു രജിസ്റ്റർ മാരേജ് കാരൻ വന്നിരിക്കുന്നു.. “”
ശെടാ… ഇതിപ്പോ നല്ല കൂത്ത്… എങ്ങാണ്ടോ കിടന്ന പാമ്പിനെ എടുത്ത് അവിടെവീടോ വെച്ചപോലെയായല്ലോ ഈശ്വര..
ഞാൻ പിന്നൊന്നും പറയാൻ പോയില്ല.
“” നേരം ഇരുട്ടി ന്നാ ഞങ്ങളിറങ്ങട്ടെ… “”
ഇനി ഇരുന്നാ കല്യാണം കൂടാൻ ഞാൻ ഇണ്ടാവില്ല ന്ന് മനസിലായതും ഞാനവിടുന്ന് പതിയെ എഴുന്നേറ്റു.
“” ഇന്നിനി പോവണ്ട കണ്ണാ… നിങ്ങളിന്ന് ഇവിടെ നിന്ന് നാളേം കഴിഞ്ഞു പോയാ മതി… “”
ഒരുപാട് നോക്കിട്ടും പിള്ളേരടക്കം ഒരു രക്ഷയും ഇല്ലാതെ വന്നതും അതിന് സമ്മതിക്കേണ്ടി വന്നു.
“” ന്നാ ഞനൊന്ന് പുറത്തോട്ട് പോയിട്ട് വരാം… “”
ഞാൻ കാവി കൈലി മടക്കി ഉടുത്തു, ഒന്ന് ചിരിച്ചു വെളിയിലേക്ക് ഇറങ്ങി, ന്റെ പോക്കത്ര പന്തിയായിട്ട് തോന്നാഞ്ഞിട്ടണെന്ന് തോന്നുന്നു അവളെന്നെയൊന്ന് നോക്കി, പക്ഷെ സേഫ് ആണ് ഇപ്പോ അവളവിടുന്ന് വരില്ലെന്ന് നിക്ക് അറിയാലോ…