പിന്നെ എന്തുചെയ്യും എന്നാലോചിച്ചു നോക്കിയപ്പോൾ … സുകുവേട്ടനെ വിളിക്കാനാണ് എനിക്ക് തോന്നിയത്
ഞാൻ വിളിച്ചപ്പോൾ സെയിം മെസ്സേജ്
ഞാൻ വാട്സ്ആപ് കാൾ ചെയ്തു … റിങ് ആകുന്നുണ്ട്
തുടർച്ചയായി വിളിച്ചപ്പോൾ ഫോൺ എടുത്തു …
എവിടെയാണ് സുകുവേട്ട നിങ്ങൾ… എന്തിനാണ് ഈ തെറ്റുകൾ എല്ലാം ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത് ?
നിന്നോട് ഒരിക്കലും ഒളിച്ചുവെക്കാൻ കഴിയില്ലെന്നെനിക്കറിയാം …പക്ഷെ ഞാൻ ചെയ്തതൊന്നും
ഒരിയ്ക്കലും എനിക്ക് തെറ്റല്ല ശരികളായിരുന്നു …. അവസാന ശരിയുംകൂടി ഞാൻ ചെയ്തതിനുശേഷമാണ് ഞാൻ ഇപ്പോൾ നിന്നോട് സംസാരിക്കുന്നത് ?
അപ്പോൾ സഞ്ജയും അവസാനിച്ചോ
അവസാനിച്ചു …ഒപ്പം അവിടെനിന്നും അട്ടഹാസവും
എങ്ങിനെയാണുമനുഷ്യ നിങ്ങൾക്ക് ഇത്രക്കും ചെയ്തുകൂട്ടി ഇങ്ങിനെ കൊലച്ചിരി ചിരിക്കാൻ കഴിയുന്നത്
ചിരിക്കും …ഇനിയും ചിരിക്കും … ഇത് എൻ്റെ ദിവസമാണ്
അപ്പോൾ നമ്മുടെ മകൾ സവിതയറിഞ്ഞാലോ ?
ഞാൻ ചെയ്തതോലോചിച്ചു എൻ്റെ മകൾ സന്തോഷിക്കും …
സരിതയറിഞ്ഞാലോ … എൻ്റെ പാവം മക്കൾ ഇത്രക്കും സ്നേഹിച്ചതാ നിങ്ങളെ എന്നിട്ടു അവരോട് …
പെട്ടന്ന് എനിക്ക് ശരീരം വിറച്ചാടുന്നപോലെ ഞാൻ കസേരയിൽനിന്ന് എണീൽക്കാൻ നോക്കിയതും വീഴാൻപോകുന്നപോലെ …ഭൂമിയിൽ കാൽപതിക്കാത്തപോലെ …ടേബിൾ ചാരി ഞാൻ പതിയെ നിലത്തേക്കാണ് പോകുന്നതെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി … ഞാൻ സവിതയെ വിളിക്കാൻ നോക്കുന്നുണ്ട് …ശബ്ദം പുറത്തേക്ക് വരുന്നുണ്ടോ എന്നുപോലും എനിക്ക് മനസിലാകുന്നില്ല .
പിന്നെ കണ്ണുതുറന്നുനോക്കുമ്പോൾ ഞാൻ കാണുന്നത് ട്രിപ്പും ഇട്ടുകൊണ്ട് … ഞാൻ ഹോസ്പിറ്റലിൽ കിടക്കുന്നതാണ്