ഞാൻ അവളെ ജീവിതത്തിൽ കൂടെ കൂട്ടണം എന്നാണോ ഇച്ചേയി പറഞ്ഞു വരുന്നത്…
എന്റെ മോനൂ നീ ആദ്യം ഒന്ന് സമാധാനപ്പെടു.
ആകെ രണ്ടു ദിവസം ആയെ ഉള്ളു ആദ്യം ഇതിന്റെ നിജസ്ഥിതി ഒക്കെ അറിയട്ടെ. അതുവരെ നീ ഒന്ന് ക്ഷെമിക്കു. എന്തായാലും ഇങ്ങനൊക്കെ സംഭവിച്ചു പോയില്ലേ. ഇതൊന്നും ആരുടേം തെറ്റാവില്ല.
ഹിരൺ പിന്നെ ഒന്നും സംസാരിക്കാൻ നിന്നില്ല. ബാൽകണിയിൽ നിന്നും വിദൂരതയിലേക്ക് കണ്ണും നട്ടിരുന്നു…
നിനക്ക് വിശക്കുന്നില്ലേ വാ കഴിക്കാം…
എനിക്ക് വേണ്ട…
ഇവിടെ ആരും ഒന്നും കഴിച്ചിട്ടില്ല അമ്മയും ആ പെണ്ണും ഒന്നും….
അവർക്കു വിശക്കുമ്പോ കഴിച്ചോളും..
നീ കഴിക്കാതെ കഴിക്കില്ല എന്ന വാശിയില അമ്മ. ആരും ഒന്നും കഴിക്കാതെ എത്ര ദിവസം ഇങ്ങനെ നടക്കും…
എനിക്ക് എന്തായാലും വേണ്ട…
വാടാ ഇവിടെ… നിന്നെ കൊണ്ട് കഴിപ്പിക്കാൻ പറ്റുവൊന്ന് ഞാൻ ഒന്ന് നോക്കട്ടെ…
ബിനിസി ഹിരണിന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചു കൊണ്ട് താഴേക്കു ചെന്നു. കൈ വിടുവിച്ചു പോകാനുള്ള ശ്രെമം നടത്തി നോക്കി എങ്കിലും അവൻ വിജയിച്ചില്ല.
ഡെയിനിങ് ടേബിളിൽ വിളമ്പി വച്ച ആഹാരത്തിനു മുന്നിൽ ബിൻസി അവനെ കൊണ്ടിരുത്തി.
തനിക്കു എതിരെ ഉള്ള കസേരയിൽ അമ്മയും മറ്റൊന്നിൽ നീരഞ്ജനയും ഇരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
നിരഞ്ജനയുടെ മുന്നിലെ പാത്രത്തിൽ വിളമ്പിയിരുന്ന ആഹാരത്തിൽ നിന്നും അല്പം നുള്ളി ഇവയ്ക്കു കൊടുക്കുന്നത് ഒഴിച്ചാൽ ആരും തന്നെ ഒന്നും കഴിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല.
ഇതെന്താ ആരും ഒന്നും കഴിക്കാത്തത് ഇവിടെ എല്ലാവരും നിരാഹാര സമരത്തിൽ ആണോ…